20 اکتبر 2003، دیوار بزرگ اسلون که زمانی بزرگ‌ترین ساختار کیهانی شناخته‌شده بشر بود، توسط دانشجویان دانشگاه پرینستون کشف شد.

اسلون یک ساختار کیهانی است که از دیوار غول‌پیکری از کهکشان‌ها تشکیل شده‌ است و 1.4 میلیارد سال نوری وسعت دارد. این دیوار بزرگ هرگز به‌طور دقیق مورد مطالعه قرار نگرفت و تنها ابرخوشه‌های درون آن بررسی شده‌اند.

دیوار بزرگ اسلون اولین‌بار در سال 2003 از بررسی آسمان دیجیتال اسلون (SDSS) توسط «ریچارد گوت» و «ماریو جوریک» کشف شد. این بررسی موقعیت صدها میلیون کهکشان را ترسیم کرد که ساختار مقیاس بزرگ کیهان را آشکار و دیوار بزرگ را کشف کرد.

مطالعه ابرخوشه‌ها نشان داد که آنها به نوبه خود حاوی هسته‌های بسیار متراکم از کهکشان‌ها هستند. ابرخوشه‌های غنی حاوی چندین هسته با ده‌ها تا صدها گروه کهکشانی هستند.

این ابرخوشه‌ها همچنین نظم مرموزی نیز دارند. برخی به شکل رشته‌ها با کهکشان‌های قدیمی و قرمز رنگ، برخی به شکل تارهای عنکبوت و کهکشان‌های آبی و جوان‌تر است. این تفاوت‌ها در شکل و رنگ می‌تواند نشان‌دهنده‌ این باشد که ابرخوشه‌ها دارای تاریخچه‌های دینامیکی متفاوتی هستند.

تا پیش از کشف دیوار بزرگ هرکول-کورونا بوریلیس در نوامبر 2013، اسلون بزرگ‌ترین رشته‌کهکشان شناخته‌شده بود.