شرکت آذریوردسال، به عنوان یکی از واردکنندگان جدید خودرو در دوره اخیر، سرانجام قیمت نهایی و قطعی هوندا سیویک (Honda Civic) نسل یازدهم را برای متقاضیان سامانه یکپارچه فروش خودروهای وارداتی اعلام کرد. با صدور دعوتنامه برای ثبت‌نام‌کنندگان، مشخص شد که این سدان محبوب ژاپنی با احتساب کلیه هزینه‌های جانبی، مالیات و عوارض قانونی، به قیمتی فراتر از سه میلیارد تومان به دست مشتریان خواهد رسید. ورود هوندا سیویک به ایران پس از وقفه‌ای طولانی، همواره یکی از خبرهای مورد انتظار بازار بود. سیویک، که در نسل‌های پیشین خود در دهه‌های هفتاد و هشتاد شمسی خاطرات خوبی را در بازار ایران ثبت کرده بود، اکنون در نسل یازدهم خود و با ظاهری کاملاً متحول شده و مشخصات فنی مدرن بازگشته است. اما اعلام قیمت نهایی ۳.۱۶۱ میلیارد تومانی در آبان ماه ۱۴۰۴، تحلیل‌ها در مورد جایگاه رقابتی این خودرو را وارد فاز جدیدی کرده است.

گزارش قیمت‌گذاری و شرایط فروش آذریوردسال

بر اساس دعوتنامه‌های صادر شده توسط شرکت آذریوردسال، قیمت نهایی هوندا سیویک برای آن دسته از متقاضیانی که پیش‌تر در سامانه یکپارچه اقدام به انتخاب این خودرو کرده بودند، به صورت قطعی مشخص شده است. این اقدام پس از تخصیص ارز و انجام فرآیندهای گمرکی صورت گرفته و اکنون خریداران نهایی می‌توانند نسبت به تکمیل وجه اقدام کنند. قیمت اعلام شده شامل تمامی هزینه‌های شماره‌گذاری، مالیات بر ارزش افزوده، بیمه شخص ثالث، هزینه‌های اسقاط و سایر عوارض دولتی است. جزئیات قیمت‌گذاری این خودرو در آبان ماه ۱۴۰۴ به شرح زیر است:

این قیمت‌گذاری، هوندا سیویک را مستقیماً در بازاری قرار می‌دهد که پیش از این در اختیار سدان‌های نیمه‌لوکس کره‌ای و یا حتی برخی کراس‌اوورهای چینی رده‌بالا بوده است. این در حالی است که قیمت جهانی نسخه پایه سیویک از حدود ۲۵ هزار دلار آغاز می‌شود. حتی با احتساب نسخه‌های فول‌تر (حدود ۳۰ هزار دلار)، اعمال تعرفه واردات سنگین، مالیات‌های متعدد، هزینه‌های جانبی و سود بازرگانی، قیمت نهایی را به بیش از سه برابر قیمت جهانی رسانده است. این شکاف قیمتی، که چالش اصلی تمام خودروهای وارداتی در دوره جدید است، رقابت را برای این سدان ژاپنی با اصالت دشوار می‌سازد.

هوندا سیویک وارداتی به ایران

مشخصات فنی هوندا سیویک؛ توازن میان بازدهی و هیجان

هوندا سیویک وارداتی به ایران، به یکی از مدرن‌ترین پیشرانه‌های هوندا مجهز شده است. این خودرو از یک موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر VTEC توربوشارژ بهره می‌برد که بخشی از خانواده پیشرانه‌های سری L هوندا محسوب می‌شود. این انتخاب، نشان‌دهنده فاصله گرفتن کامل از موتورهای تنفس طبیعی است که در نسل‌های گذشته سیویک در ایران تجربه کرده بودیم و گامی در جهت هماهنگی با روندهای جهانی کاهش حجم موتور و استفاده از پرخوران است.

قوای محرکه و عملکرد

این پیشرانه ۱.۵ لیتری قادر است حداکثر قدرت ۱۸۲ اسب بخار (در دور موتور ۶۰۰۰) و گشتاور قابل توجه ۲۴۰ نیوتن‌متر را تولید کند. این گشتاور در محدوده وسیعی از دور موتور (۱۷۰۰ تا ۴۵۰۰ دور در دقیقه) در دسترس است که نویدبخش کشش مناسب در دورهای میانی و شتاب‌گیری‌های ثانویه است. نیروی تولیدی این موتور از طریق یک گیربکس اتوماتیک پیوسته (CVT) که هوندا آن را با بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری برای شبیه‌سازی تعویض دنده همراه کرده، به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود. گیربکس‌های CVT هوندا به دلیل مهندسی دقیق و استفاده از “Step-Shift” (شبیه‌سازی دنده) شهرت خوبی در زمینه کاهش صدای ناهنجار (WOT drone) و ارائه حسی شبیه به گیربکس‌های اتوماتیک معمولی دارند. این موضوع به راننده اجازه می‌دهد تا از ۱۸۲ اسب بخار قدرت به شکل مؤثرتری استفاده کند و حس اسپرتی رانندگی، که از سیویک انتظار می‌رود، قربانی ماهیت گیربکس CVT نشود. بر اساس اطلاعات فنی منتشر شده، این سدان ژاپنی برای رسیدن از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، تنها به ۸.۱ ثانیه زمان نیاز دارد. این عدد، سیویک را در رده خودروهای نسبتاً چابک در سگمنت خود قرار می‌دهد و عملکردی اسپرت‌تر از رقبای کره‌ای یا چینی هم‌رده (از نظر قیمتی) ارائه می‌دهد.

هوندا سیویک

پلتفرم، تعلیق و مصرف سوخت

نسل یازدهم سیویک با طول تقریبی ۴۶۷۴ میلی‌متر، عرض ۱۸۰۱ میلی‌متر و ارتفاع ۱۴۱۵ میلی‌متر، بدنه‌ای کشیده و کم‌ارتفاع دارد. فاصله بین دو محور آن نیز ۲۷۳۶ میلی‌متر است که مستقیماً به فضای پای سرنشینان عقب کمک کرده است. این خودرو بر روی پلتفرم جهانی هوندا (Honda Global Platform) ساخته شده که استحکام پیچشی بالاتری نسبت به نسل قبل دارد. در محور جلو از سیستم تعلیق مک‌فرسون استرات و در محور عقب از سیستم تعلیق پیشرفته مولتی‌لینک (اتصال چندگانه) مستقل استفاده شده است. استفاده از تعلیق مولتی‌لینک در عقب، که معمولاً در خودروهای رده‌بالاتر یافت می‌شود، یک نقطه قوت فنی کلیدی برای سیویک محسوب می‌شود و انتظار می‌رود پایداری مطلوبی در پیچ‌ها و سواری راحت‌تری بر روی ناهمواری‌ها نسبت به سیستم‌های ساده‌تر مانند تیر پیچشی (Torsion Beam) ارائه دهد. یکی از برگ‌های برنده هوندا همواره مهندسی پیشرانه و بهینه‌گی مصرف سوخت بوده است. سیویک ۱.۵ لیتری توربو نیز از این قاعده مستثنی نیست. مصرف سوخت ترکیبی این خودرو حدود ۶.۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده است. همچنین، مصرف سوخت شهری آن ۷.۶ لیتر و مصرف جاده‌ای آن ۶.۲ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است که با توجه به قدرت ۱۸۲ اسب بخاری، ارقام اقتصادی و قابل قبولی محسوب می‌شوند.

طراحی، کابین و تحلیل جایگاه در بازار ایران

نسل یاzدهم هوندا سیویک، یک چرخش کامل در زبان طراحی این خودرو نسبت به نسل دهم (که به دلیل طراحی فضایی و اغراق‌آمیز، منتقدان و طرفداران خاص خود را داشت) محسوب می‌شود. هوندا در این نسل به سمت طراحی پخته‌تر، محافظه‌کارانه‌تر و لوکس‌تر حرکت کرده است؛ رویکردی که آن را به برادر بزرگتر خود، هوندا آکورد، شبیه‌تر می‌کند.

زبان طراحی و ابعاد

طراحی بدنه کشیده، خطوط افقی برجسته و ستون A که به عقب رانده شده، ظاهری شبیه به یک سدان فست‌بک (Fastback) به سیویک بخشیده است. این طراحی نه تنها به زیبایی بصری کمک کرده، بلکه بر آیرودینامیک خودرو نیز تأثیر مثبت داشته است. چراغ‌های جلوی باریک و کشیده LED و جلوپنجره‌ای که با خطوط کاپوت هماهنگ است، چهره‌ای مصمم به خودرو داده‌اند. در بخش عقب نیز چراغ‌های LED با گرافیک داخلی جذاب، امضای نوری هوندا را تکمیل می‌کنند. این خودرو در سگمنت C (سدان‌های کامپکت) قرار می‌گیرد اما ابعاد آن به سدان‌های سگمنت D نزدیک شده است. این ابعاد بزرگتر به فضای کابین و همچنین فضای صندوق عقب قابل توجه ۵۱۲ لیتری کمک شایانی کرده که آن را برای استفاده‌های خانوادگی نیز کاملاً مناسب می‌سازد.

کابین و امکانات رفاهی هوندا

کابین و امکانات رفاهی

بزرگترین تحول سیویک جدید، در داخل کابین رخ داده است. هوندا با استفاده از یک طراحی مینیمال و بسیار باکیفیت، فضایی مدرن و کاربرپسند ایجاد کرده است. شاخص‌ترین المان طراحی داخلی، نوار توری سرتاسری با طرح لانه زنبوری است که دریچه‌های تهویه را در خود پنهان کرده و حس عرضی کابین را افزایش داده است. در مرکز داشبورد، یک نمایشگر ۹ اینچی لمسی “شناور” قرار دارد که از اپل کارپلی و اندروید اتو پشتیبانی می‌کند. پشت فرمان نیز یک نمایشگر دیجیتال ۷ اینچی برای صفحه کیلومتر و اطلاعات حیاتی خودرو تعبیه شده است. از نظر امکانات رفاهی، نسخه وارداتی توسط آذریوردسال به مواردی نظیر گرمکن صندلی‌های جلو، گرمکن آینه‌های جانبی، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، ترمز پارک برقی (EPB) به همراه اتوهلد (Auto Hold)، حالت‌های مختلف رانندگی (Econ, Normal, Sport)، سانروف و سیستم صوتی باکیفیت اشاره کرد.

ایمنی و سیستم‌های کمک‌راننده (Honda Sensing)

یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌های نسل یازدهم سیویک، تجهیز آن به مجموعه کامل سیستم‌های ایمنی هوندا (Honda Sensing) است. اگرچه لیست دقیق امکانات نسخه وارداتی آذریوردسال هنوز به صورت رسمی تایید نشده، اما نسخه‌های جهانی این خودرو به مجموعه‌ای از رادارها و دوربین‌ها مجهز هستند. این مجموعه معمولاً شامل مواردی نظیر: ترمز اضطراری خودکار (CMBS)، سیستم هشدار برخورد از جلو (FCW)، کروز کنترل تطبیقی (ACC) با قابلیت توقف و حرکت در ترافیک، سیستم کمکی حفظ حرکت بین خطوط (LKAS) و سیستم هشدار خروج از خط (LDW) است. وجود این پکیج ایمنی می‌تواند یک مزیت رقابتی بسیار مهم برای سیویک در برابر رقبایی باشد که فاقد این سطح از تکنولوژی‌های کمک‌راننده هستند. نقطه ضعف بالقوه در این بخش، احتمال حذف یا محدودسازی این سیستم‌ها توسط شرکت واردکننده برای کاهش قیمت تمام‌شده است که در صورت وقوع، یکی از بزرگترین مزیت‌های سیویک مدرن را از آن سلب خواهد کرد.

هوندا سیویک

تحلیل رقبا و جایگاه بازار

قیمت ۳.۱۶۱ میلیارد تومانی، هوندا سیویک را در جایگاه بسیار چالش‌برانگیزی قرار می‌دهد. نباید فراموش کرد که هوندا سیویک در بازار ایران، برخلاف بازار جهانی، یک خودروی “اقتصادی” محسوب نمی‌شود. از دهه ۷۰ شمسی، سیویک همواره به عنوان یک سدان وارداتی باکیفیت، اسپرت و تا حدی لوکس‌تر از رقبای کره‌ای شناخته می‌شد. نسل جدید نیز با این قیمت‌گذاری، همان مسیر را ادامه می‌دهد. در بازارهای جهانی، رقبای مستقیم سیویک خودروهایی مانند تویوتا کرولا، هیوندای الانترا و کیا سراتو هستند. در بازار ایران، هیوندای الانترا و کیا سراتو (نسل جدید) نیز توسط سایر شرکت‌ها در حال ورود هستند و انتظار می‌رود قیمتی در همین محدوده داشته باشند. رقابت اصلی سیویک با این دو هموطن کره‌ای خواهد بود. برگ برنده سیویک، اصالت برند هوندا، کیفیت ساخت ژاپنی، مهندسی پیشرانه قدرتمندتر و سیستم تعلیق مولتی‌لینک عقب است. اما چالش بزرگتر، رقبای چینی هستند. در بازه قیمتی بالای ۳ میلیارد تومان، کراس‌اوورهای لوکس و پرآپشن چینی (مانند محصولات فونیکس یا تیگو) و حتی خودروهای برقی جدید حضور دارند که با لیست بلندبالایی از امکانات رفاهی و ایمنی، مشتریان را وسوسه می‌کنند. نقطه ضعف بالقوه سیویک در این رقابت، دقیقاً قیمت بالای آن در برابر امکانات رفاهی است. مشتری ایرانی که بیش از ۳ میلیارد تومان پرداخت می‌کند، ممکن است انتظار آپشن‌هایی فراتر از موارد ذکر شده (مانند سردکن صندلی، دوربین ۳۶۰ درجه یا هدآپ دیسپلی) را داشته باشد که در رقبای چینی یافت می‌شود. با این حال، خریدارانی که به دنبال اصالت برند، دوام فنی، کیفیت ساخت بالا و لذت رانندگی هستند، هوندا سیویک را گزینه‌ای برتر نسبت به رقبای پر زرق و برق اما کم‌اصالت‌تر خواهند یافت. موفقیت سیویک در بازار ایران به شدت به استراتژی بازاریابی آذریوردسال و درک مشتریان از “ارزش برند” در مقابل “لیست آپشن” بستگی خواهد داشت.