محمد مایلی‌کهن همواره با صراحت لهجه صحبت می‌کند و دقیقاً به همین خاطر است که حرف‌هایش خواندنی می‌شود. در سالگرد پیروزی تاریخی ۶- ۲ ایران مقابل کره‌جنوبی که محمد مایلی‌کهن سرمربی تیم ملی کشورمان بود با ایشان تماس گرفتیم و در رابطه با آن مسابقه و البته اتفاقات دیگر همکلام شدیم. 

۲۶ آذر سالگرد پیروزی تاریخی ۲-۶ ایران مقابل کره‌جنوبی است و شما سرمربی ما در آن بازی رؤیایی بودید. دلمان می‌خواهد از آن مسابقه بگویید. ظاهراً در بین دو نیمه به همه بازیکنان به ویژه نیما نکیسا تأکید کرده بودید هیچ‌کس حق عصبانیت ندارد و باید در نهایت آرامش بازی را جلو ببریم.
قبل از این موارد به آقای محمدحسین میثاقی، مجری محترم تلویزیون  تسلیت می گویم. واقعا درگذشت مادر ضایعه بزرگ و تلخی است. در مورد آن مسابقه هم باید بگویم بله. البته فیلم آن مسابقه را ندارم ولی گل‌ها و خلاصه‌اش را روی موبایلم دیده‌ام. هر وقت یادش می‌افتم یا بازی را می‌بینم می‌گویم چه تیم باصلابتی بودیم. وقتی به داخل رختکن آمدیم، ۲- یک عقب بودیم اما به بچه‌ها گفتم اصلاً تمرکز خودتان را از دست ندهید چون ما از آنها بهتریم. گفتم پیروزی مقابل کره برای شما و باختش برای من. در نیمه دوم آن نمایش رؤیایی به وقوع پیوست و توانستیم پنج گل دیگر به کره بزنیم. واقعاً یک روز فراموش نشدنی بود. 

وقتی گل مساوی را زدیم خیالتان از بابت پیروزی جمع شد؟
نه. باور کنید حتی وقتی گل سوم را هم زدیم خیالم جمع نبود و باید احتیاط می‌کردیم ولی پس از گل چهارم دیگر خیالم راحت شده بود. 

خیلی‌ها می‌گویند پیروزی تاریخی ایران مقابل کره‌جنوبی آن‌طور که باید، در حافظه تاریخی فوتبال ایران ماندگار نشد. چرا؟
شاید یکی از دلایل وقوع این اتفاق من بودم! به خاطر من به بچه‌های تیم ملی ظلم شد و آنها چوب محمد مایلی‌کهن را خوردند چوب اینکه من سرمربی تیم ملی در آن مقطع بودم. 

چرا؟
چون محمد مایلی‌کهن به همه احترام می‌گذاشت ولی اهل تعامل ناسالم نبود. چون نمی‌توانستند به من بازیکن بیندازند. حتی در مقطعی از فوتبال این مملکت شاهد بودیم که رئیس فدراسیون به سرمربی تیم ملی بازیکن تحمیل می‌کرد اما در دوره من از این خبرها نبود به همین خاطر دشمن زیاد داشتم. این‌طوری بگویم که من در آن مقطع فقط خدا را داشتم و کسی پشتم نبود. 

برسیم به دربی پایتخت. مسابقه‌ای که هیاهوی فراوانی داشت اما کیفیتی پایین‌تر از حد انتظار را شاهد بودیم.
مهمترین دلیل آن این است که به خاطر حساسیت بیش از حد هیچ تیمی نمی‌خواهد بازنده این بازی باشد چون می‌داند اگر دربی را ببازد، مورد هجمه قرار می‌گیرد. واقعیت امر این است که جدال استقلال و پرسپولیس از نظر کیفی خیلی پایین بود. شما تعداد پاس‌های رد و بدل شده را ببینید تا همه چیز دست‌تان بیاید. یک‌شنبه شب لیورپول و منچستریونایتد هم با هم مساوی کردند اما کیفیت آن مسابقه کجا و کیفیت دربی تهران کجا.

البته بعد از پایان مسابقه بازار شکایت استقلال و پرسپولیس از یکدیگر حسابی داغ شد.
شکایت‌های استقلال و پرسپولیس از همدیگر نمایشی و خنده‌دار است. نمی‌دانم چرا متوجه نیستیم که همه ما اعضای یک خانواده بزرگ به نام فوتبال هستیم؟ در فوتبال اگر چیزی به نام رقیب وجود نداشته باشد عملاً رقابت معنایی ندارد. این نکته مهمی است که متأسفانه به آن توجه نمی‌شود. 

فکر می‌کردیم با آمدن کمک‌داور ویدیویی اوضاع بهتر می‌شود اما عملاً حاشیه‌های ما بیشتر شد.
من فکر می‌کنم قبلاً به خودتان گفته بودم اگر کمک‌داور ویدیویی بیاید وضع ما بدتر می‌شود. الان داریم به وضوح این مسئله را می‌بینیم و به نظرم با آمدن این تکنولوژی حاشیه‌ها در فوتبال ایران بیشتر می‌شود. 

یحیی گل‌محمدی قبل از دربی به شدت تحت فشار بود و حتی برخی پیشکسوتان خواهان تغییر سرمربی پرسپولیس شده بودند. البته افرادی مانند علی‌آقای پروین به شدت از او حمایت می‌کردند. نظر شما در این رابطه چیست؟
مگر همین یحیی گل‌محمدی فصل قبل ۳ جام قهرمانی برای پرسپولیس نیاورد؟ مگر قبل از آن با پرسپولیس قهرمان لیگ برتر و فینالیست لیگ قهرمانان آسیا نشده بود؟ البته من فکر می‌کنم آقای گل‌محمدی باید موهایش را بور کند چون در فوتبال ما خیلی‌ها خارجی‌پسند هستند و اگر او موهایش را بور کند، احتمالاً یک شبه محبوب می‌شود!

شما اسفند پارسال در گفت‌وگو با خبرورزشی صراحتاً گفته بودید قطری‌ها مثل مسئولان فوتبال ایران نیستند که طی ۱۰ سال هر چه کارلوس کیروش بگوید، بگویند چشم و حالا می‌بینیم که به فاصله ۴۰ روز مانده تا آغاز جام ملت‌های آسیا عملاً دوره حضور کیروش در قطر به پایان رسید.
من هیچ وقت دشمن تیم ملی کشورم نیستم و دلم می‌خواهد با هر کسی که به جام ملت‌ها یا جام جهانی‌ می‌رود، موفق شود. باور کنید حتی اگر تیم ملی با دشمن من هم  موفق شود خوشحال می‌شوم چون پیش خودم می‌گویم با وجود این همه مشکلات اقتصادی، حداقل این فوتبال می‌تواند برای دقایقی مردم را خوشحال کند. من با کسی مشکل ندارم اما نمی‌توانم مقابل حقه‌بازی برخی خارجی‌ها ساکت بنشینم. آقایان حرف از عشق و علاقه می‌زنند اما تا آخرین دلار از دستمزد خودشان و دستیارانشان را به طور کامل می‌گیرند و از ایران می‌روند. 

کارلوس کیروش پس از جدایی از ایران در بهمن سال ۹۷ دو تجربه ناموفق در کلمبیا و مصر داشت اما ناگهان با پیشنهاد لوکس هدایت ایران در جام جهانی‌ ۲۰۲۲ مواجه شد. به نظرتان احتمال دارد او دوباره به ایران برگردد؟
کارلوس کیروش و بازگشت دوباره به فوتبال ایران؟ با توجه به شناختی که از فوتبال خودمان دارم به نظرم هیچ چیز بعید نیست! واقعاً بعید نیست کیروش دوباره به ایران برگردد. چه کسی فکر می‌کرد در فاصله دو ماه مانده به جام جهانی‌ قطر او را برگردانند و تیم ملی را در اختیارش بگذارند؟