موج جدید خودروهای هیدروژنی با پیشتازی تویوتا

تویوتا میرای هیدروژنی
تویوتا میرای هیدروژنی

در حالی که جهان به سمت خودروهای برقی شتاب گرفته، تویوتا با نسل جدید میرای در سال ۲۰۲۵، موج تازه‌ای از خودروهای هیدروژنی را به راه انداخته است.


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، صنعت خودروسازی شاهد خیزش دوباره فناوری هیدروژنی است که می‌تواند آینده حمل‌ونقل پاک را از نو تعریف کند. تویوتا، غول ژاپنی خودروسازی، با معرفی نسل جدید خودروی هیدروژنی میرای (Mirai) بار دیگر توجه‌ها را به این فناوری جلب کرده است.

این خودرو که در نمایشگاه اخیر توکیو رونمایی شد، با بهبودهایی چشمگیر در برد، طراحی و کارایی، نشان‌دهنده عزم جدی تویوتا برای رهبری موج جدید خودروهای هیدروژنی است.

اما این تنها آغاز ماجراست؛ شرکت‌هایی مثل هیوندای، ب‌ام‌و و حتی استارتاپ‌های نوظهور نیز در این رقابت وارد شده‌اند و هیدروژن را به‌عنوان سوخت آینده معرفی می‌کنند.

نسل جدید میرای با یک باک هیدروژن که در کمتر از ۵ دقیقه پر می‌شود، می‌تواند بیش از ۷۰۰ کیلومتر را طی کند، بردی که بسیاری از خودروهای برقی باتری‌دار هنوز به آن نزدیک نشده‌اند. این خودرو از پیل سوختی پیشرفته‌ای استفاده می‌کند که هیدروژن و اکسیژن را به برق و بخار آب تبدیل می‌کند؛ خروجی اگزوزش فقط آب خالص است، چیزی که آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاهش آلودگی تبدیل می‌کند.

تویوتا اعلام کرده که این مدل نه‌تنها برای مصرف‌کنندگان عادی، بلکه برای ناوگان‌های تجاری و حمل‌ونقل عمومی نیز طراحی شده است.

مدیرعامل تویوتا، آکیو تویودا، در مراسم رونمایی این گفته بود: «ما معتقدیم هیدروژن و برق می‌توانند در کنار هم آینده‌ای پایدار بسازند، نه اینکه یکی جایگزین دیگری شود.»

این موج جدید اما بدون رقیب نیست. هیوندای با مدل نکسو (Nexo) که حالا در اروپا و آسیا فروش قابل‌توجهی دارد، و ب‌ام‌و با پروژه iX5 هیدروژنی که قرار است تا پایان ۲۰۲۵ به تولید محدود برسد، نشان داده‌اند که این فناوری فقط در انحصار ژاپن نیست.

ب‌ام‌و مدعی است که iX5 در سرمای شدید، جایی که باتری‌های برقی ضعف نشان می‌دهند، عملکرد بهتری دارد و سوخت‌گیری سریعش آن را از رقبا متمایز می‌کند.

در همین حال، استارتاپ‌هایی مثل Hyperion در آمریکا با خودروی XP-1، که وعده سرعت و برد خارق‌العاده‌ای داده، در حال ورود به این عرصه هستند.

مزیت بزرگ خودروهای هیدروژنی، سرعت سوخت‌گیری و برد طولانی آن‌هاست. برخلاف خودروهای برقی که گاهی ساعت‌ها برای شارژ کامل نیاز دارند، یک باک هیدروژن در چند دقیقه پر می‌شود و مسافتی مشابه خودروهای بنزینی ارائه می‌دهد. این ویژگی، به‌ویژه برای سفرهای طولانی و ناوگان‌های سنگین مثل کامیون‌ها، هیدروژن را جذاب‌تر می‌کند.

تویوتا پیش‌بینی کرده که تا سال ۲۰۳۰، بیش از ۱۰ درصد از فروشش به خودروهای هیدروژنی اختصاص پیدا کند، به‌خصوص با توسعه زیرساخت‌های سوخت‌گیری در ژاپن، اروپا و کالیفرنیا.

اما این موج با چالش‌هایی هم روبه‌روست. تولید هیدروژن هنوز گران است و بیشتر آن از سوخت‌های فسیلی به دست می‌آید، مگر اینکه از روش‌های سبز مثل الکترولیز با انرژی تجدیدپذیر استفاده شود، چیزی که هنوز در مقیاس بزرگ عملیاتی نشده.

همچنین، جایگاه‌های سوخت هیدروژنی در جهان انگشت‌شمارند؛ مثلاً در آمریکا تا پایان ۲۰۲۴ فقط ۵۵ ایستگاه فعال وجود داشت، در حالی که ایستگاه‌های شارژ برقی به ده‌ها هزار رسیده‌اند. این کمبود زیرساخت، پذیرش عمومی را کند کرده است.

با این حال، دولت‌ها و شرکت‌ها دست به کار شده‌اند. ژاپن برنامه‌ای برای ساخت ۱۰۰۰ جایگاه سوخت هیدروژنی تا سال ۲۰۳۰ دارد، و اتحادیه اروپا نیز ۷۵۰ میلیون دلار برای پروژه‌های هیدروژنی در سال ۲۰۲۵ اختصاص داده.

در ویتنام، وین‌فست که اخیراً یک میلیارد دلار از JTA قطر دریافت کرده، اعلام کرده که بخشی از سرمایه‌اش را به توسعه فناوری هیدروژنی اختصاص می‌دهد. این نشان می‌دهد که موج هیدروژنی فراتر از ژاپن و اروپا در حال گسترش است.

آیا این موج جدید، هیدروژن را به جریان اصلی حمل‌ونقل تبدیل می‌کند؟ کارشناسان دو در این خصوص دسته‌اند. برخی معتقدند که باتری‌های برقی به دلیل زیرساخت‌های موجود، همچنان غالب خواهند ماند، اما دیگران می‌گویند هیدروژن برای کاربردهای خاص، مثل کامیون‌ها و سفرهای طولانی، برتری دارد.

تویوتا با میرای ثابت کرده که این فناوری نه‌تنها زنده است، بلکه می‌تواند نفس تازه‌ای به صنعت خودرو ببخشد. حالا باید دید این پرچم‌دار ژاپنی و رقبایش، چگونه این موج را به ساحل موفقیت می‌رسانند.

source

توسط khodrocamp.ir