قطعه سازان ؛ ظالمان دیروز، مظلومان امروز

تحلیل مالی قطعه سازان
تحلیل مالی قطعه سازان

قصه خودروسازی ایران از آن دست داستان هایی است که هیچ وقت نمی شود قهرمان و ضدقهرمان آن را تشخیص داد. همیشه عده ای برای دستیابی به هدف پنهان خود هم مردم را بهانه می کنند و هم دیگران را قربانی. درست مثل داستان مخالفان خصوصی سازی با قطعه سازان؛ در واقع ظالمان دیروز به مظلومان امروز تبدیل شده اند.


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، بیش از یک دهه از قیمت گذاری دستوری در صنعت خودروسازی کشور می گذرد. پیرو این تصمیم که از دولت پوپولیست مهرورز آغاز شد، روند تحلیل مالی قطعه سازان نیز شروع شد. یعنی بیش از یک دهه می شود که هم خودروساز و هم قطعه ساز بابت این موضوع با چالش های سنگین مواجه شده اند.

هدف طراح این قیمت گذاری با ایجاد شورای رقابت این بود که هم مانع انحصار شود و هم زمینه های رشد و ارتقای بخش خصوصی را فراهم کند. در این مدت البته نه تنها هیچ حمایتی از بخش خصوصی به عمل نیامده است، بلکه این تفکر مانع سرعت گرفتن سرعت توسعه و رشد این بخش نیز شده است.

اما در خلال این سال ها خودروسازان که به طور مکرر با ضرر تولید همراه و مداوم با زیان انباشته همراه شده اند، فشار خود را به قطعه سازان منتقل کرده اند. قطعه سازانی که هم زنجیره اصلی تأمین خطوط تولید محسوب می شوند و هم تمامی آن‌ها متعلق به بخش خصوصی هستند.

اما هر گاه که کیفیت خودروهای داخلی، عدم تنوع و توسعه آن‌ها موجب افزایش اعتراض عمومی شده است، قطعه سازان به عنوان مسبب و مقصر و متهم اصلی معرفی شده اند.

قطعه سازانی که به دلیل سیاست گذاری ها و نوع نگاه به صنعت خودروسازی به وضعیت بغرنج امروزی رسیده اند، اما به جای بازگشت از مسیر اشتباه، آن‌ها متهم به گروگان‌گیری خودروسازان شده اند.

این وضعیت همچنان نیز ادامه دارد، اما با آغاز روند خصوصی سازی و کوتاه شدن دست دولت از مدیریت خودروسازی، به یک‌باره ظالمان گروگان‌گیر دیروز، این بار مظلوم شده و عده ای نگران آینده آن‌ها شده اند.

حالا در زمانی که دولت از ایران خودرو به نوعی پس زده شده، آینده قطعه سازان باعث نگرانی عده ای شده است. این بخش از دل‌نگرانان می گویند: «وقتی که بزرگ‌ترین تصمیم‌گیر ایران خودرو، قطعه‌سازی کروز باشد در رقابت‌های سخت و زمان پرداخت مطالبات به قطعه‌سازان اولین فردی که سهم خود را برمی‌دارد، همان مالک یا مدیر (ایران خودرو) است که قدرت و نفوذ بیش‌تری دارد.»

اما آیا این دلسوزی واقعی و قابل باور است؟ اگر واقعاً این بخش از صنعت خودروسازی این قدر اهمیت دارند، چرا تا همین یک ماه پیش دل‌واپسان امروز، قدمی برای حمایت از آن‌ها برنداشتند؟

source

توسط khodrocamp.ir