بسیاری از مالکان خودرو احتمالاً قبلاً این سوال را مطرح کرده‌اند که تفاوت بین روغن موتور معدنی و روغن موتور سنتتیک چیست و کدام یک برای آن‌ها مناسب‌تر است. با وجود استدلال‌های فراوان برای هر یک از این گزینه‌ها، تصمیم‌گیری می‌تواند بسیار گیج‌کننده باشد. بهترین راه برای تصمیم‌گیری، شناخت تفاوت‌های دو نوع روغن موتور و سنجش مزایا و معایب آن‌هاست. بیایید بفهمیم چه چیزی روغن موتور سنتتیک و معدنی را متفاوت می‌کند.

تصور غلط بی‌اساس درباره روغن‌های معدنی

بسیاری از افراد فکر می‌کنند که تفاوت بین روغن‌های موتور سنتتیک و معدنی وجود یا عدم وجود افزودنی‌ها است. با این حال، هر دو روغن موتور سنتتیک و معدنی از ۸۰ تا ۹۰ درصد روغن پایه و افزودنی‌های تقویت‌کننده عملکرد برای ایجاد خاصیت ضد سایش، ضد اکسیداسیون و ضد اصطکاک تشکیل شده‌اند.

پس اساس طبقه‌بندی روغن‌های موتور سنتتیک و معدنی چیست؟ پاسخ به این سوال به این مربوط می‌شود که از کدام روغن برای ساخت آن استفاده شده است. اگر از روغن معدنی تصفیه شده از نفت خام به عنوان روغن پایه استفاده شود، آن را روغن معدنی طبقه‌بندی می‌کنند. با این حال، اگر از روغن مصنوعی که به صورت مصنوعی از سنتز شیمیایی ساخته شده است به عنوان روغن پایه استفاده شود، آن را روغن موتور سنتتیک طبقه‌بندی می‌کنند. بنابراین، نحوه ایجاد روغن پایه و نه مقدار افزودنی‌های اضافه شده تعیین می‌کند که آیا یک روغن موتور معدنی یا سنتتیک محسوب می‌شود.

آیا روغن موتور باکیفیت همیشه خوب است؟

از آنجایی که ۸۰ تا ۹۰ درصد روغن موتور روغن پایه است، کیفیت روغن‌های موتور بسته به مشخصات روغن پایه بسیار متفاوت است. به همین دلیل، بسیاری از رانندگان معتقدند که برای محافظت از موتور خودرو و مقاومت در برابر سخت‌ترین شرایط، بهتر است محصول سنتتیک پیشرفته‌تری را انتخاب کنند. اگرچه درست است که روغن‌های موتور مصنوعی مزایای زیادی نسبت به روغن‌های موتور معدنی دارند، اما روغن‌های معدنی نیز مزایای خاص خود را دارند. بیایید این دو روغن موتور را مقایسه کنیم و بفهمیم چه تفاوتی دارند.

شناخت روغن‌های معدنی یا مینرال از الف تا ی

ساخت روغن‌های معدنی

روغن‌های معدنی روغن پایه روانکاری هستند که با پالایش نفت خام سنگین تولید می‌شوند و به‌عنوان محصول جانبی در فرآیند پالایش نفت خام به محصولات نفتی مانند بنزین و دیزل تولید می‌شوند.

اجزای اصلی روغن‌های معدنی روغن پارافینی، روغن نفتنی و روغن آروماتیک هستند. روغن پارافینی را می‌توان به عنوان پایه برای یک روان‌کننده استفاده کرد زیرا ساختار شیمیایی آن حاوی لغزندگی است و مانند پارافین مورد استفاده برای ساخت شمع‌ها از نظر شیمیایی پایدار است.

روغن‌های نفتنی و آروماتیک دارای پیوند کووالانسی دوگانه هستند که به آن‌ها حلالیت خوبی می‌دهد. با این حال، ماهیت شیمیایی ناپایدار آن‌ها و همچنین واکنش آن‌ها به گرما، باعث می‌شود روغن‌های نفتنی و آروماتیک به راحتی اکسید شوند. در نتیجه، محصولات کمتری با استفاده از این روغن‌ها در تولید باقی مانده‌اند.

روغن‌های موتور ساخته شده از روغن معدنی

روغن موتور ساخته شده از روغن معدنی ابتدا برای حذف ناخالصی‌ها تصفیه می‌شود. تنها پس از تصفیه، روغن می‌تواند ابتدایی‌ترین نیازهای روغن موتور یعنی روانکاری را انجام دهد. با این حال، یکی از معایب روغن معدنی این است که به دلیل پالایش از نفت خام، حذف کامل ناخالصی‌های گوگرد بسیار دشوار است.

همچنین، در مقایسه با روغن‌های سنتتیک ، روغن معدنی از نظر شیمیایی ناپایدارتر است، ویسکوزیته آن در دمای بالا پایین است و به راحتی کربنیزه می‌شود و وارنیش یا لجن ایجاد می‌کند. به همین دلیل، روغن‌های موتور پایه معدنی، اگرچه تولید و خرید آن‌ها ارزان‌تر است، اما باید بیشتر تعویض شوند.

روغن سنتتیک از الف تا ی

طراحی شده برای عملکرد

روغن سنتتیک یا مصنوعی، همانطور که از نام آن پیداست، یک روغن پایه مصنوعی است که به صورت مصنوعی در آزمایشگاه‌ها ایجاد شده است تا لغزندگی را بهینه کند و در عین حال بی ثباتی شیمیایی و حرارتی مشخصه روغن معدنی را برطرف کند. روغن‌های پایه مورد استفاده در بسیاری از روغن‌های موتور سنتتیک امروزی حاوی روغن‌های پارافینی و اولفینی به عنوان اجزای اصلی هستند و با روغن‌های نفتنی و آروماتیک کم یا بدون آن طراحی شده‌اند.

به همین دلیل، روغن سنتتیک از نظر شیمیایی بسیار پایدار است و سطح ویسکوزیته ثابت‌تری در دمای بالا و ایجاد لجن یا وارنیش حداقل دارد. تصفیه روغن صنعتی در این نوع از روغن ها امکان پذیر نیست. این بدان معناست که روغن‌های سنتتیک نیاز به تعویض کمتری دارند در حالی که محافظت بهتری از موتور ارائه می‌دهند. با این حال، روغن سنتتیک فرآیند تولید پرهزینه‌تری دارد و برای جبران حلالیت ضعیف خود به افزودنی‌های اضافی نیاز دارد.

روغن موتور معدنی: تولید ارزان با هزینه بالا

روغن معدنی فاقد پایداری شیمیایی و حرارتی است که منجر به کاهش ویسکوزیته پس از رانندگی در مسافت‌های طولانی و دوره‌های طولانی می‌شود. استفاده بیش از حد از روغن موتور معدنی می‌تواند منجر به ایجاد لجن و ناخالصی از واکنش اکسیداسیون حرارتی شود. در نهایت، می‌تواند منجر به افزایش مصرف سوخت و عملکرد موتور پر سر و صدا و ناپایدارتر شود.

مزیت روغن معدنی این است که نسبت به روغن موتور مصنوعی ارزان‌تر است، اما به تعویض روغن مکرر نیاز دارد. با این حال، روغن‌های تولید شده اخیر با استفاده از فناوری تصفیه شده بسیاری از معایب روغن معدنی را برطرف کرده‌اند و شکاف تفاوت بین روغن معدنی و سنتتیک در حال کاهش است.

روغن موتور سنتتیک: گران‌تر اما با عملکرد طولانی‌تر

روغن موتور سنتتیک دارای پایداری شیمیایی و حرارتی عالی است، به این معنی که حتی در هنگام رانندگی در مسافت‌های طولانی یا برای مدت طولانی عملکرد حرارتی بهتری دارد. این امر باعث بهبود عملکرد رانندگی و همچنین طول عمر موتور می‌شود. مزیت دیگر روغن موتور سنتتیک ، عملکرد طولانی‌تر آن است که منجر به تعویض روغن کمتر می‌شود.

عملکرد یا هزینه؟

روغن موتور معدنی ارزان‌تر است اما به تعویض روغن مکرر نیاز دارد، در حالی که روغن موتور سنتتیک دوام بیشتری دارد اما گران‌تر است. کدام یک را ترجیح می دهید؟ یک چیز دیگر هم هست که باید در نظر بگیرید، هزینه فرصت. فراموش نکنید که تعویض روغن موتور نیز به زمان و کار نیاز دارد.