به گزارش پرشین خودرو، ابراهیم سوزنچیکاشانی عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، برای دومین بار بدون ارائه سند، مدعی شده است که سایپا «در حال فروپاشی» است. او تزریق ۲۰ همت به این خودروساز را ناکافی میخواند و با اشاره به مزایده زمین و احتمال واگذاری بنرو، نتیجه میگیرد که سایپا مشغول «فروختن اعضای بدن خود» است. اما آیا این روایت با واقعیت همخوانی دارد؟
جالب اینجاست که هیچ اشارهای به ریشه بحران صنعت خودرو نشده است؛ از جمله قیمتگذاری دستوری، آیندهفروشی سالهای گذشته، زیان انباشته تاریخی و بدهیهای سنگین زنجیره تأمین. فروش داراییهای غیرمولد، برخلاف ادعای سوزنچی، نه نشانه فروپاشی بلکه ابزاری برای اصلاح ساختار مالی است و به تکمیل خودروها، افزایش تولید و فعال شدن چرخه تولید کمک میکند.
شاخصهای مالی سایپا نشان میدهد اصلاحات جدی در جریان است: زیان عملیاتی در نیمه نخست سال مالی از ۲۸۰۰ میلیارد تومان به ۹۱۰ میلیارد کاهش یافته، بدهیهای بانکی از ۲۱ هزار میلیارد به کمتر از دو هزار میلیارد کاهش یافته و درآمد عملیاتی بیش از ۹ درصد رشد داشته است.
سال جاری، سایپا یکی از پویاترین دورههای توسعه محصول را تجربه کرده است. عرضه مدلهای متنوع از آریا، پارسنوا، پیکاپ هانتر، سهند گازسوز، اتوبوس اروند، وانتهای جدید زامیاد و دو محصول مونتاژی ۴۲۱P و ۴۴۱P، سبد محصولات سایپا را در یک سال به ۱۱ عضو جدید رسانده است.
واگذاری بنرو نه اقدام اضطراری، بلکه فروش دارایی راکد برای تأمین نقدینگی تولید است؛ اقدامی که میتواند تعهدات تحویل خودرو به مشتریان را تسریع کند. تکرار ادعای فروپاشی بیشتر شبیه ایجاد فضای منفی پیش از خصوصیسازی است تا نقد کارشناسی.
پرسش اصلی همچنان پابرجاست: سوزنچی سوزنش روی چه چیزی گیر کرده است؟ اصلاحات ساختاری ناراحتش میکند یا روندی که اجازه نمیدهد سهام سایپا پایینتر از ارزش واقعیاش واگذار شود؟ واقعیت روشن است؛ روایت فروپاشی سایپا فاصله زیادی با واقعیت دارد و صرفاً زمینهساز تضعیف یک برند ملی در حساسترین مقطع خصوصیسازی است.