چرا کسی ابرخودروهای برقی را نمی‌خواهد؟

ابرخودروهای برقی با چالشی بزرگ روبه‌رو هستند. وقتی خودروهای برقی معمولی مانند هیوندای آیونیک ۵ ان با قیمتی کم‌تر از ۷۰ هزار دلار عملکردی در سطح ابرخودروها ارائه می‌دهند، چرا کسی باید میلیون‌ها دلار برای یک ابرخودروی برقی هزینه کند؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، در حالی که خودروهای برقی با سرعت و قدرت خیره‌کننده‌ای در حال تسخیر بازار هستند، ابرخودروهای برقی با مشکلی غیرمنتظره مواجه شده‌اند؛ کمبود تقاضا. پیشرفت‌های فناوری در پیشرانه‌های برقی، قدرت و شتابی که زمانی مختص ابرخودروهای گران‌قیمت بود را به خودروهای معمولی با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه آورده است. به عنوان مثال، هیوندای آیونیک ۵ ان با ۶۴۱ اسب بخار و شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۳.۴ ثانیه، تنها ۶۸,۰۰۰ دلار قیمت دارد. این موضوع باعث شده است توجیه هزینه‌های میلیونی برای ابرخودروهای برقی مانند ریماک نورا یا نمونه‌های مشابه برای خریداران دشوار شود.

یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های ابرخودروها، قدرت و عملکرد انحصاری آن‌ها بود که در گذشته با موتورهای احتراق داخلی پرحجم و فناوری‌های پیچیده‌ای مانند توربوشارژرها به دست می‌آمد. خودروسازان با محدود کردن دسترسی به این سطح از عملکرد، قیمت‌های بالایی را برای خودروهای پرچم‌دار خود طلب می‌کردند، اما پیشرانه‌های برقی این مدل تجاری را زیر سؤال برده‌اند. موتورهای برقی به دلیل گشتاور آنی و طراحی ساده‌تر، امکان تولید قدرت بالا را با هزینه‌ای کم‌تر فراهم کرده‌اند.

به عنوان مثال، هیوندای آیونیک ۵ ان با قیمتی کم‌تر از یک‌دهم برخی ابرخودروهای برقی، شتابی نزدیک به آن‌ها ارائه می‌دهد. این خودرو با ۶۴۱ اسب بخار و برد ۳۵۶ کیلومتر، عملکردی در سطح ابرخودروها دارد، اما برای خانواده‌ها و رانندگان روزمره طراحی شده است. این دموکراتیزه شدن قدرت، خریداران ثروتمند را که به دنبال انحصار و تمایز هستند، از ابرخودروهای برقی دل‌سرد کرده است.

چالش‌های ابرخودروهای برقی

خریداران ابرخودروها به دنبال چیزی بیش از سرعت هستند؛ آن‌ها انحصار، شخصیت و تجربه‌ای منحصربه‌فرد می‌خواهند. اما خودروهای برقی، با وجود شتاب فوق‌العاده، فاقد ویژگی‌هایی هستند که خودروهای بنزینی را خاص می‌کنند. صدای غرش موتور، بوی سوخت و حس مکانیکی که به راننده منتقل می‌شود. این ویژگی‌ها، که از ناکارآمدی‌های پیشرانه‌های احتراق داخلی ناشی می‌شوند، به بخشی از جذابیت ابرخودروها تبدیل شده‌اند.

ماته ریماک، بنیان‌گذار شرکت ریماک، سال گذشته در مصاحبه‌ای اعلام کرد که فروش ابرخودروی نورا، با وجود عملکرد خیره‌کننده (۱۹۰۰ اسب بخار و شتاب ۱.۸ ثانیه‌ای)، با دشواری مواجه شده است. شرکت‌های معروفی مانند کونیگ‌زگ و پاگانی نیز گزارش داده‌اند که مشتریان‌شان علاقه‌ای به ابرخودروهای برقی ندارند. تونی روما، مدیر پروژه کوروت، نیز در مصاحبه‌ای اخیر تأکید کرد که معیارهای سنتی مانند شتاب صفر تا ۱۰۰ برای خودروهای برقی دیگر معنادار نیستند و یک کوروت برقی باید از راه‌های جدیدی «جذاب» باشد.

مزیت برد و محدودیت‌های آن

یکی از معدود دلایلی که ممکن است خریداران را به سمت ابرخودروهای برقی سوق دهد، باتری‌های با برد بالاتر است. اما با پیشرفت زیرساخت‌های شارژ و فناوری باتری‌ها، این مزیت نیز در حال کمرنگ شدن است. در آینده‌ای نزدیک، هر ساختمانی با دسترسی به برق می‌تواند به ایستگاه شارژ تبدیل شود. علاوه بر این، محدودیت‌های عملکردی مانند سقف سرعت یا نرم‌افزارهای محافظ باتری، با پیشرفت فناوری به‌تدریج برطرف خواهند شد. این بدان معناست که خودروهای برقی نه‌تنها کندتر یا گران‌تر نمی‌شوند، بلکه عملکرد بهتری با هزینه کم‌تر ارائه خواهند داد.

این در حالی است که با پیشرفت فناوری و نرم‌افزار، خودروهای برقی می‌توانند از طریق شخصی‌سازی دیجیتال، حس و حال مدل‌های مختلف را شبیه‌سازی کنند. این امکان، تمایز بین خودروهای معمولی و ابرخودروها را بیش از پیش کاهش می‌دهد. اگر خودروسازان بتوانند تجربه رانندگی را از طریق نرم‌افزار به گونه‌ای تنظیم کنند که هر خودرویی شبیه یک ابرخودروی خاص رفتار کند، جذابیت ابرخودروهای گران‌قیمت کم‌تر خواهد شد.

برای بسیاری از خریداران، ارزش واقعی خودروهای برقی در دسترسی به عملکردی در سطح ابرخودروها با قیمتی مقرون‌به‌صرفه است. به عنوان مثال، اگر هیوندای باتری کوچک‌تری برای آیونیک ۵ ان ارائه دهد، می‌تواند خودرویی سبک‌تر، سریع‌تر و ارزان‌تر تولید کند که حتا از نسخه کنونی جذاب‌تر باشد. این ارزش پیشنهادی، برای خودروسازان ابرخودرو که به دنبال تمایز هستند، چالشی بزرگ ایجاد می‌کند.

ابرخودروهای برقی