تحریک بازار خودرو علیه مکانیسم ماشه

بازار خودرو علیه مکانیسم ماشه
بازار خودرو علیه مکانیسم ماشه

ایران بار دیگر با تهدید زمانی و بازگشت تحریم ها مواجه شده است. فارغ از این‌که آیا کشور در پایان مهلت با این موضوع مواجه خواهد شد یا نه، به نظر می رسد تحریک بازار خودرو علیه مکانیسم ماشه می تواند به عنوان یک عامل بازدارنده عمل کند. امری که با دیپلماسی فعال اقتصادی-سیاسی ممکن خواهد شد. مأموریتی سخت که اگر به نتیجه برسد، هم مانع از تلاطم در بازار خودرو خواهد شد و هم لذت دیپلماسی فعال را به دستگاه سیاسی خواهد چشاند.






به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، مکانیسم ماشه باعث بازگشت تحریم های چندجانبه و افزایش فشارها بر اقتصاد کشور خواهد شد. خودرو نیز یکی از بخش هایی است که هدف قرار خواهد گرفت. صنعتی که می تواند برای برون رفت از وضعیت نامساعد نقش حیاتی ایفا کند. در واقع سیاست‌مداران این بار باید دل به دل فعالان صنعت خودروسازی، اعم از تولیدکننده، واردکننده، قطعه سازان و صنایع وابسته به آن، داده و مستندات و حرف های آن را با دید دیگری نگاه کنند.

یکی از اصلی ترین دلایلی که کشور به راحتی تحریم شد و حتا مورد تهاجم قرار گرفت، فقدان شریک و سرمایه گذاری مؤثر خارجی است.

تحریم ها طی سال های اخیر، هم منجر به کوچک شدن اقتصاد داخلی شده است و هم بود و نبود ایران در مناسبات اقتصادی را بی اثر کرده است. باید پذیرفت که ایران جایی در مناسبات تجاری دنیا ندارد. نبودش خللی در روندها ایجاد نمی کند. این موضوع در بخش سرمایه گذاری خارجی هم صادق است. صنایع  ایران از جمله خودرو به رغم پتانسیل، مزیت های رقابتی و موقعیت جغرافیایی دیگر برای بسیاری از کشورها و شرکت جذابیتی ندارد.

حمله به امارات و ترکیه

به بیان ساده تر، منافع هیچ شرکتی و کشوری با هجوم دشمن با خطر مواجه نشد. اما آیا حمله به کشورهای همسایه مانند امارات و ترکیه به این سادگی ممکن است؟ آیا کشوری می تواند با هر سطح از دشمنی با هر تفکری به سادگی این کشورها را مورد انواع حملات قرار بدهد؟ گذشته از مناسبات دیپلماتیک، مناسبات اقتصادی، میزان حضور سرمایه‌گذاران و شرکت‌های متنوع خارجی و اثرگذاری بر روند داد و ستدهای مالی، به عنوان یک عامل بازدارنده، مانع از این گونه اقدامات می شوند.

شریک خارجی در نقش یک وکیل

این بخش از فعالان اقتصادی با فشار به دولت های خود تلاش می کند که امنیت سرمایه و امکان ادامه فعالیت اقتصادی در کشور دیگر را حفظ کنند. این شرکت ها نقش وکیل را ایفا می کنند. هر چند برای سرمایه های خود چکش می زنند، اما سُنبه کشور سرمایه پذیر را برای مذاکره پرزورتر می کنند.

در این شرایط بازار خودرو می تواند به عنوان اصلی ترین گزینه برای دیپلماسی اقتصادی انتخاب شود. در واقع در فرصت باقی‌مانده سیاست باید طوری عمل کند که نتیجه آن ارسال پیام صلح و ثبات باشد. باید کاری کند که این پیام سرمایه گذاران را برای ورود به ایران وسوسه کند. باید با رایزنی های دقیق آن‌ها را مجاب به ورود کنند. البته این امر در وضعیت امروز شاید امری محال و غیر قابل تحقق باشد، اما زبان اقتصاد و فراهم بودن فضای سود و کسب و کار می تواند این محال را به شدن بدل کند، البته اگر بخواهند.

source

توسط khodrocamp.ir