آیا به وعده بنزینی دولت می توان اعتماد کرد؟
دولت بارها اعلام کرده است که هیچ گزینه‌ای از سه نرخی شدن قیمت بنزین روی میز نیست و فعلاً هیچ برنامه‌ای در این خصوص ندارد. اما از یک سو، سه نرخی شدن گازوییل و از سوی دیگر، فشار سنگین برای تأمین بنزین منجر به افزایش نگرانی ها شده است. آیا به وعده بنزینی دولت می توان اعتماد کرد؟
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، افزایش سرانه مصرف بنزین و حامل های انرژی و افزایش فشارهای مالی و نیاز مبرم به واردات واقعاً دولت را در موقعیت اره قرار داده است. آن‌ها نه راه پیش دارند و نه راه پس. نه می توانند اژدها مصرف را کنترل کنند و نه می توانند این عطش را سیراب.
مقایسه قیمت حامل های انرژی با یک بطری آب و سایر کشورها نیز به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی و معیشتی هم تکراری و بی فایده و هم نخ نما و غیر کاربردی شده است.
وضعیت به گونه ای پیش می رود که گویا دولت و حاکمیت چاره ای جز افزایش قیمت بنزین در پیش ندارند. از یک سو، واقعاً این حجم از مصرف و سوبسید و رانت ناعدلانه هیچ توجیه منطقی ندارد و از سوی دیگر، مشکلات ساختاری، دیدگاه های غالب سیاست، تحریم و خالی تر شدن سفره های مردم افزایش قیمت بنزین امکان پذیر نیست.
اما آیا دولت می تواند در همین مسیر حرکت کند و رانت‌پاشی های پوپولیستی ادامه داشته باشد؟ آیا توان تأمین نیاز روزانه را دارند؟ آیا همچنان باید شاهد اتلاف منابع ملی برای مدیریت سفیهانه میلی دولت های قبل به خصوص از نوع مهرورز باشیم؟
در این میان با توجه به شرایط حاکم بر کشور و مشکلات درآمدی به نظر می رسد چاره دیگری باقی نمانده و دولت قدم اول را با سه نرخی کردن گازوییل برداشته است. این اقدام از سوی برخی کارشناسان به تمرینی برای افزایش قیمت بنزین تعبیر و به یک فرضیه در این زمینه تبدیل شده است.
ضمن این‌که قطعی برق و نیاز صنایع به این حامل انرژی، گازوییل را با قیمت نیمه آزاد و آزاد به یک منبع درآمد جدید بدل می کند. با تأمین گازوییل مورد نیاز با قیمت آزاد از یک سو، چرخ تولید کارخانجات نمی خوابد و هزینه ها بر قیمت تمام شده افزوده می شود و از سوی دیگر، مسئولان می توانند واکنش ها را رصد و برای تصمیم گیری بررسی کنند.
در همین رابطه و با جدی شدن فرضیه تمرین گازوییلی برای افزایش قیمت بنزین معاون وزیر نفت افزایش قیمت این حامل انرژی را تکذیب کرده است، اما آیا این ادعا قابل باور و پذیرش است؟ چراکه پیش‌تر اعلام شده بود افزایش قیمت بدون اطلاع مردم انجام نمی شود. از مصوبه هیئت وزیران در خصوص قیمت گازوییل نشان داد که می شود.
بنابراین از این تکذیب باید ترسید و منتظر تصمیمات بعدی باید ماند. باید دید که سرانجام چه راهی اتخاذ می شود؛ آیا سهمیه بنزین به هر کد ملی اختصاص می یابد یا همین روش غیر معقول پا برجا می ماند؟ این موضوع نیازمند شدید شفافیت از سوی حاکمیت است؟ اما پرسش اصلی این است که چرا بانیان وضع امروز هیچ گاه بازخواست نمی شوند؟ آیا احقاق حق مردم واجب نیست؟
بنزین قیمت بنزین گازوییل
source