خصوصی سازی ؛ یک نمایش بی محتوا با تغییر راننده!

در حالی که هنوز بسیاری واگذاری مدیریت ایران خودرو به بخش خصوصی و عرضه سهام بلوکی سایپا را نشانه ای از عزم و جدیت حاکمیت برای خروج از خودروسازی می دانند، نوع نگاه و تفکر حاکم نشان می دهد که در حال حاضر خصوصی سازی تنها یک نمایش بی محتوا با تغییر راننده است. آیا می توان به آینده این فرآیند امید داشت؟

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، برگزاری مجمع ۱۷ بهمن ۱۴۰۳ سهام‌داران ایران خودرو، پافشاری، تأیید و حمایت حاکمیت از نتایج آن و تائید هدایت این شرکت توسط مدیریت بخش خصوصی، امیدواری های زیادی نسبت به آینده این صنعت ایجاد کرد.

صنعتی که به واسطه سلطه بیش از چهار دهه دولت با بحران ها و چالش های زیادی مواجه است. این مسئله باعث شده است که هیچ یک از طرف های درگیر و مرتبط با این صنعت رضایت نداشته باشد. به بیان ساده تر، خودروسازی کشور با نارضایتی عمومی مواجه است. مصرف کننده، تولیدکننده، دولت، نهادهای حاکمیت و زنجیره تأمین هر کدام به نحوی وضعیت را نامطلوب می دانند. وضعیتی که ادامه آن سرانجام خوبی نخواهد داشت.

با این وجود واگذاری سکان هدایت ایران خودرو به بخش خصوصی موج جدیدی از خشنودی و امید ایجاد کرد. خبر عرضه سهام بلوکی ۴۲ درصدی سایپا نیز این امیدواری را بیش‌تر کرده است، اما به نظر می رسد که این تنها ظاهر این داستان است و با توجه به روندی که حاکمیت در پیش گرفته است به نظر می رسد برای رهایی از خودروسازی دولتی فاصله زیادی در پیش است.

البته این موضوع ریشه در دولت های گذشته دارد، سنگی است که آن‌ها به چاه انداخته اند. با توجه به این شرایط احساس می شود که حاکمیت برنامه خاصی برای خروج از این صنعت ندارد و تنها به همان واگذاری مدیریت اکتفا کرده است. هنوز برنامه خاصی برای قیمت گذاری و ایجاد رقابت ارائه نکرده است. این مسئله هم ریشه در همان سیاست گذاری های گذشته دارد.

در واقع می توان این موضوع را با قیمت حامل های انرژی برابر دانست. در حال حاضر به رغم ناعادلانه بودن نحوه توزیع سوبسید و اثرات بسیار مخربی که بر اقتصاد دارد، شرایط و وابستگی به مسیر طی‌شده جرئت و اجازه تغییر مسیر را نمی دهد. اما پرسش این است که حکمرانی اقتصادی کشور تا چه زمانی توان ادامه حرکت در این مسیر را دارد؟ در خصوصی سازی هم این قضیه صادق است. در اصل خصوصی سازی با قیمت گذاری دستوری و کنترل از سوی دولت در تناقض است؛ تغییر صورت مسئله است؛ تغییر راننده است؛ اما خودرو همان است که بود. بنابراین با این خودروی معیوب و ناقص و خراب نمی توان به مقصد رسید. اما با توجه به شرایط اقتصادی و نارضایتی عمومی از خودروسازی می توانند راهکاری ارائه دهند که هم مصرف کننده و تولیدکننده رضایت پیدا کرده و بازار به نقطه مطلوب برسد؟

ایران خودرو خصوصی سازی خودر‌وسازی سایپا