ماک دلفینی؛ سرگذشت یکی از قلدرهای آمریکایی در ایران

ماک دلفینی از جمله کشنده‌های دماغه داری است که در کشورمان حضور دارد. این کشنده محبوب به سبب نوع طراحی‌اش به ماک دلفینی شهرت دارد. 

کشنده‌های دماغه دار یکی از انواع مختلف کشنده در دنیاست که در کشورهایی نظیر آمریکا و کانادا بسیار محبوب و شناخته شده هستند. در ایران هم این کشنده‌ها از قبل از انقلاب وارد می‌شد و بیشترشان هم از برندهای آمریکایی نظیر مک یا همان ماک بودند. 

ماک CH613 یکی از همین کشنده هاست که پس از جنگ تحمیلی وارد کشورمان شد. در ایران به این کشنده دماغه دار آمریکایی خوش ساخت لقب دلفینی را دادند چراکه نوع طراحی آن خصوصا در دماغه و نمای جلو و همچنین آن چراغ‌های مستطیلی‌اش بسیار شبیه به دلفین بود. 

پس از جنگ تحمیلی سال‌هایی بود که واردات خودرو سرعت زیادی داشت و انواع خودروهای مختلف بدون محدودیت خاصی برخلاف امروز می‌توانستند وارد جاده‌های کشورمان شوند. در آن سال‌ها که پس از جنگ خصوصا در دهه ۷۰ شمسی دولت‌ها به دنبال توسعه بودند یکی از اصلی ترین بخش‌هایی که میزبان طیف وسیعی از محصولات وارداتی مختلف بود دسته خودروهای کار و تجاری سنگین بود. 

در میان انبوهی از محصولات اروپایی و آمریکایی وارد شده به کشورمان نام ماک آمریکا بسیار خوش درخشید. برندی که قبل از این هم در ایران شهرت بسیار خوبی پیدا کرده بود و حالا با عرضه دو کشنده معروف که با نام‌های ماک مترو و ماک دلفینی شناخته می‌شدند توانست خود را بیشتر در دل مردم جای دهد. 

ماک سری CH برای اولین بار در سال ۱۹۸۸ میلادی پس از عرضه موفق سری سوپر لاینر این برند در آمریکا معرفی شد و یکی از پرفروش ترین مدل‌های این سری CH613 نام گرفت. کشنده‌ای که در آن زمان از نظر پیشرفت و تکنولوژی بسیار جلوتر از زمان خود بود و در دسته کشنده‌های مسافت طولانی جای گرفت. 

ماک دلفینی همانطور که اشاره کردیم در اوایل دهه هفتاد شمسی وارد کشورمان شد و بیشتر هم با رنگ قرمز تحویل خریداران گردید. البته این سری از کامیون‌های دماغه دار آمریکایی جزو آخرین آمریکایی‌هایی بود (البته پیش از ماک ویژن) که توانست وارد ایران شود و رفته رفته بنا به علل عجیب مختلفی دیگر کشنده‌های خوش ساخت و قلدر آمریکایی وارد جاده‌هایمان نشدند. 

ماک دلفینی از نظر طراحی ظاهری نسبت به هم سن و سالانش چهره مدرن‌تر و زیباتری داشت در عین حالی که بسیار ساده طراحی شده بود. در نمای جلوی این کامیون پوزه کشیده و بلند آن با یک جلو پنجره مربعی یکدست همراه شده بود که در قیمت بالای آن نشان سگ معروف ماک هم قرار گرفته بود. 

چراغ‌های اصلی به صورت مستطیلی و بسیار ساده در دو طرف دماغه کشنده طراحی شده بودند و سپر نیز به صورت یک تکه با رنگی متمایز از بدنه تعبیه شده بود. لازم به ذکر است که بیش از ۹۰ درصد ماک‌های وارد شده به ایران با کابین جای خواب دارد بزرگ بوده و درصد کمی نیز بدون جای خواب وارد شده بودند. 

ماک دلفینی در بخش فنی و قوای محرکه به موتورهای نسل E7 ماک مجهز شده بودند که نسبت به موتورهای قرار گرفته بر روی سری R این برند قدرتمندتر، کم صدا تر و البته کم استهلاک‌تر شده بودند. قدرت این موتور از ۳۵۰ تا ۴۰۰ اسب بخار بوده و گشتاور آنها نیز حدود ۱۹۸۰ نیوتن متر است. البته که پیشرانه‌های ۳۵۰ اسب بخاری ماک گشتاور کمتری معادل ۱۸۵۰ نیوتن متر را تولید می‌کردند. 

جعبه دنده ماک دلفینی هم از نوع دستی بوده که ۱۳ دنده جلو و ۳ دنده عقب را دارد. سبک دنده کشی این ماک نیز تقریبا مشابه ماک‌های ماقبل خود بوده منتها با این تفاوت که تعویض دنده‌ها نرم تر صورت می‌گیرد. همچنین استهلاک و آلایندگی این ماک زیبا نیز نسبت به سری‌های قبلی خود کمتر بوده اما به نسبت کشنده‌های روز به مراتب وضعیت خوبی ندارد. 

ماک دلفینی امروزه یکی از ارزشمندترین کشنده‌ها در بازار کشورمان است که نمونه‌های سالم آن اکنون بیشتر جنبه کلکسیونی داشته و بیشتر مالکین خوش ذوق این کامیون آمریکایی با بازسازی‌اش همچنان آن را زنده و سرپا نگه داشتنه‌اند. البته که بسیاری از این کشنده‌ها نیز همچنان با قدرت در حال کار بوده و در صورت نگهداری درست چندان مالک را اذیت نخواهند کرد. 

ماک ماک دلفینی