تلاش برای تصاحب 700 همت بدهی و زیان انباشته خودروسازان؟

بدهی و زیان انباشته خودروسازان
بدهی و زیان انباشته خودروسازان

در میان هیاهو و حاشیه هایی که این روزها درباره ترکیب جدید هیئت مدیره ایران وجود دارد، تلاش برای تصاحب ۷۰۰ همت بدهی و زیان انباشته خودروسازان بزرگ کشور به یک ابهام بزرگ بدل شده است؛ چرا بخش خصوصی به شدت سعی می کند که مالکیت و مدیریت ایران خودرو و سایپا را در اختیار بگیرد؟


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، هنوز رأی قطعی هیئت تجدید نظر شورای رقابت در خصوص حضور و عدم حضور کروز یا همان کنسرسیوم قطعه سازان به صورت رسمی اعلام نشده است.

در همین حال، براساس اعلام یک منبع آگاه به خبرگزاری فارس: «یک نهاد نظارتی به وزارت صمت اعلام کرده است که قبل از اعلام رأی قطعی هیئت تجدیدنظری از هر اقدامی در خصوص واگذاری سهام خودداری شود. این نهاد نظارتی در نامه ای به سید محمد اتابک، وزیر صمت، ابلاغ کرده است که تا زمان ابلاغ قطعی و رسمی رأی هیئت تجدیدنظر شورای رقابت در خصوص پرونده ایران خودرو و کروز از هر  اقدامی در خصوص واگذاری سهام و هر اقدام دیگری که شائبه تضییع حقوق دولتی و مردمی را فراهم کند خودداری شود.»

در همین شرایط، سخن‌گوی دولت با اشاره به این‌که ایران خودرو از دهه ۴۰ با ما همراه است و طبیعتاً همه ما تأکید و تلاش داریم تا عملکرد این مجموعه نیز هر روز بهتر شود و بهبود یابد، درباره دیدگاه دولت در زمینه واگذاری سهام ایران خودرو به بخش خصوصی گفته که از روز گذشته آغاز شده است، گفت: «این امر طبق برنامه دولت‌ها و از جمله دولت چهاردهم برای کاهش تصدی‌گری انجام می‌شود. معتقدیم هر چه چنین اقداماتی بیش‌تر انجام شود کارها در این بخش بهتر پیش می‌رود، فضا رقابتی می‌شود و در نهایت کار به اهلش سپرده می‌شود.»

مهاجرانی بیان کرده است: «طبیعتاً علاقه‌مند هستیم که عملکرد ایران خودرو به بهترین نحو ممکن باشد و در راستای افزایش شفافیت واگذاری و بهبود عملکرد آن تصمیمات لازم اتخاذ خواهد شد.»

 بنابراین اگر اتفاق غیرمترقبه ای پیش نیاید، امروز (۱۷ بهمن ۱۴۰۳) باید تکلیف هیئت مدیره ایران خودرو برای دو سال آینده مشخص شود.

با این حال با توجه به نوع مدیریت صنعت خودروسازی در ایران و دستوری بودن قیمت ها و غلبه دیدگاه امنیتی سیاسی و همچنین پابرجا بودن تحریم، وجود تورم و نوسان نرخ ارز و در کل نامساعد بودن شرایط تولید، چرا بخش خصوصی به جد سعی می کند تا مالکیت و مدیریت این دو خودروساز را در اختیار بگیرد؟ آیا آن‌ها برای تصاحب ۷۰۰ میلیارد همت زیان و بدهی انباشته تلاش می کنند؟ آیا آن‌ها می توانند با توجه به حساسیت هایی که در خصوص این صنعت وجود دارد، با فراغ بال فعالیت کنند؟

واقعیت این است که وضعیت امروز خودروسازی کشور به نفوذ و مداخلات مستقیم و غیرمستقیم حکمرانی اقتصادی کشور مرتبط می شود. بنابراین واگذاری مدیریت به بخش خصوصی با توجه به نوع عملکرد و فعالیت آن‌ها می تواند از یک سو آرام آرام مدیریت و دخالت های سیاسی را به فعالیت ها اقتصادی هدایت کند و از سوی دیگر چون دیگر مدیران سیاسی هدایت و انتخاب نمی شوند، می توان به ثبات مدیریت و اجرای برنامه های بلندمدت امیدوار بود.

اما گذشته از این موارد، به نظر می رسد دستیابی به یک بازار حداقل یک میلیون دستگاهی به اندازه کافی جذاب و وسوسه کننده است تا بخش خصوصی پیه تمام حاشیه ها و فشارها را به تن خود بمالد.

در همین حال زیرساخت، پتانسیل، گستردگی بازار، شبکه نمایندگی و ضریب نفوذ هیچ یک از شرکت های بخش خصوصی به هیچ عنوان با ایران خودرو و سایپا قابل مقایسه نیست. بنابراین با توجه به نوع مدیریت و شناختی که از بازار، رقابت و بخش خصوصی دارند، به راحتی می توانند از فرصت پیش آمده استفاده کرده و با بهینه کردن تولید، به سرعت مانع از افزایش زیان انباشته و بدهی ها شده و در ادامه، این دو خودروساز را به سود برسانند.

با این حساب دست یابی به یک بازار حداقل یک میلیونی با زیرساخت ها و سرمایه هایی که در اختیار دارند، به عنوان یک عامل محرک، بخش خصوصی را به این مسیر کشانده است. در این میان یک متقاضی با سروصدای زیاد این مسیر را طی می کند و یک خریدار دیگر آرام و بی صدا در حال افزایش سهام خود است. سهامی که بدون توجیه اقتصادی قدمی برای تصاحب آن‌ها برداشته نمی شد.

source

توسط khodrocamp.ir