خودروسازی ایران نیازمند تغییر مسیر در شراکت و سرمایه گذاری

شراکت و سرمایه گذاری در خودروسازی ایران
شراکت و سرمایه گذاری در خودروسازی ایران

بازگشت ترامپ به کاخ سفید، برای خودروسازی ایران یادآور روزهای بسیار تلخی است. این تلخی مانند تصمیمات متولیان و فشار تحریم ها همچنان ادامه دارد. این وضعیت نشان می دهد خودروسازی ایران نیازمند تغییر مسیر در شراکت و سرمایه گذاری های جدید است. سرمایه هایی که به جای ایران از کشورهای همسایه و رقبای منطقه ای سر درآورده اند.


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، سال ۹۷ با خروج آمریکا از برجام، بازار خودروی ایران دچار بحران و تکانه های بسیار شدید شد. این وضعیت خودروسازی ایران را با انبوهی از مشکلات روبه‌رو کرد و در فضایی تیره و تار قرار داد. هر چند در این سال ها از شدت این تیرگی کاسته شده، اما مشکلات به قوت خود باقی مانده است. هنوز خودروسازی ایران خروجی مناسبی ندارد. هنوز نتوانسته است میان عرضه و تقاضا تعادل برقرار کند.

در این شرایط به نظر می رسد باید تغییری در سیاست ها و روش ها ایجاد کرد. اگر چه در حال حاضر نمی توان راهی به بازارهایی خارج از کشور پیدا کرد، اما حداقل می توان شرایط داخلی را به گونه ای طراحی کرد که باز هم صنعت خودروسازی ایران برای سرمایه گذاران خارجی جذابیت ایجاد کند. این امر مستلزم پیش نیازهایی است حاکمیت به جای دخالت در امور جزئی و کلی خودروسازان باید به آن‌ها بپردازد.

جذب سرمایه‌های خارجی پیش نیازهایی دارد که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • تضمین امنیت سرمایه‌گذاری: ایجاد قوانین شفاف و پایدار برای حفاظت از حقوق سرمایه‌گذاران خارجی.
  • کاهش ریسک‌های سیاسی و اقتصادی: ارائه تضمین‌هایی مانند بیمه سرمایه‌گذاری در برابر تغییرات سیاسی یا اقتصادی.
  • تسهیل فرآیندهای اداری: کاهش بوروکراسی و ایجاد ساختارهای ساده‌تر برای ثبت شرکت و آغاز پروژه‌ها.
  • ارتقای زیرساخت‌های تولیدی و لجستیکی: فراهم کردن امکانات مناسب برای تولید و حمل‌ونقل.
  • دسترسی به فناوری‌های نوین: سرمایه‌گذاری در توسعه زیرساخت‌های فناورانه و تحقیق و توسعه (R&D).
  • همکاری مشترک (Joint Ventures): ارائه فرصت‌های شراکت برای تولید خودرو با برندهای مطرح جهانی.
  • تولید محصولات مشترک: همکاری در طراحی و تولید خودروهای جدید که بازارهای داخلی و منطقه‌ای را هدف قرار دهد.
  • معافیت‌های مالیاتی: ارائه تخفیف‌ها یا معافیت‌های مالیاتی برای دوره‌های مشخص.
  • تسهیلات مالی: تسهیل دسترسی به اعتبارات بانکی و منابع مالی برای پروژه‌های سرمایه‌گذاری.
  • گزارش‌دهی شفاف مالی: ایجاد سیستم‌هایی برای شفافیت مالی شرکت‌ها.
  • کاهش فساد اداری: اتخاذ سیاست‌های ضد فساد و افزایش اعتماد سرمایه‌گذاران.
  • فراهم کردن فرصت برای صادرات: تضمین دسترسی سرمایه‌گذاران به بازارهای منطقه‌ای و بین‌المللی.
  • مطابقت با استانداردهای جهانی: بهبود کیفیت محصولات و تولید خودروهایی که توان رقابت در سطح جهانی داشته باشند.
  • حمایت از تولید خودروهای برقی و هیبریدی: تشویق سرمایه‌گذاری در فناوری‌های دوست‌دار محیط زیست.
  • تحقیقات و نوآوری: تمرکز بر تحقیق و توسعه برای جذب شرکت‌های فناوری‌محور.
  • توافق‌نامه‌های تجاری و سرمایه‌گذاری: استفاده از توافق‌نامه‌های دوجانبه یا چندجانبه برای جذب سرمایه.
  • تسهیل روابط بانکی بین‌المللی: حل مشکلات مربوط به انتقال مالی و استفاده از ابزارهای مالی بین‌المللی.
  • بهبود تصویر صنعت خودرو ایران: نشان دادن ظرفیت‌ها و توانایی‌های بالقوه این صنعت.

تمام این موارد در صورتی میسر خواهد شد که ایران بتواند راهی برای بازگشت مجدد به اقتصاد جهانی و تعامل با سایر کشورها پیدا کند. در واقع می توان گفت در این شرایط غیر از بازنگری در قوانین داخلی و برقرار ثبات در قوانین و دستور العمل، نقش دستگاه دیپلماسی برای شکستن سد تحریم ها بسیار مهم و اثرگذار است.

source

توسط khodrocamp.ir