آلودگی هوا، بحران انرژی و یک پرسش از مسئولان؛ آیا به شما نیاز است؟

آلودگی هوا و بحران انرژی
آلودگی هوا و بحران انرژی

در هفته جاری باز هم بسیاری از شهرهای بزرگ به علت آلودگی هوا و بحران انرژی تعطیل شده اند. در این میان با توجه به بایستگی بحران آلودگی و انرژی و انتقال آن از سالی به سال بعد و همچنین تعدد نهادهای دولتی و حکومتی این پرسش پیش می آید آیا واقعاً به مسئولان نیاز است؟ بود و نبود آن‌ها برای مردم چه فرقی دارد؟


تیگو 8


تیگو 8

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، بحران آلودگی هوا و ناترازی انرژی همانند ماه های گذشته باز هم باعث تعطیلی بسیاری از شهر شده است. برخی رسانه ها برای اطلاع رسانی نسبت به این موضوع با تیتر درشت نوشته اند که «ایران تعطیل شد».

این برای اولین بار نیست که آلودگی هوا و ناترازی انرژی منجر به تعطیلی شده است. در ماه های اخیر کاهش دما و افزایش آلودگی فاصله تعطیلی ها را کم کرده است. این مسئله در سال های گذشته هم وجود داشته است. مشکلی که در کنار افزایش آمار تلفات انسانی، ضررهای اقتصادی زیادی را نیز به همراه داشته است.

۲۱ هزار میلیارد خسارت روزانه تعطیلی

براساس آمار، سالانه ۳۰ هزار نفر بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می دهند. همچنین بنا بر گزارش های منتشرشده در رسانه ها «هر روز تعطیلی، ۲۱ هزار میلیارد تومان به اقتصاد ایران خسارت وارد می‌شود. تعطیلی‌های اخیر به‌دلیل ناترازی انرژی، تقریباً ۲۸۰ میلیون دلار روزانه به اقتصاد کشور ضرر وارد کرده است. در واقع با نرخ تقریبی دلار ۷۵ هزار تومانی، هر روز تعطیلی حدود ۲۱ هزار میلیارد تومان ضرر برای ایران است. مقاله‌ای که دو سال پیش پژوهشگران با همکاری آزمایشگاه رشد دانشگاه هاروارد حاکی از این است که طبق مطالعات بر ۲۰۰ کشور جهان، یک‌روز تعطیلی حدود ۲۰ درصد از تولید ناخالص روزانه را کاهش می‌دهد. البته این کاهش در تولید صنعتی بیش‌تر است و در بخش‌های کشاورزی قابل تشخیص نیست. طبق آمارهای موجود سال گذشته میلادی، تولید ناخالص داخلی ایران حدود ۴۰۱ میلیارد دلار بوده و در حقیقت ایران با کسر روزهای تعطیل روزانه یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون دلار تولید ناخالص داخلی داشته است که ۲۰ درصد آن ۲۸۰ میلیون دلار می‌شود. با دلار ۷۵ هزار تومان، چیزی بالغ بر ۲۱ هزار میلیارد تومان خسارت به اقتصاد ایران وارد می‌شود. درست است که قطعی برق ممکن است در صنایع بزرگ مانند تأسیسات نفتی، ضرر و زیانش بیش‌تر باشد.»

جلسه پشت جلسه برای تعطیل کردن

در این میان به نظر می رسد که تنها راهی که متولیان و مسئولان می توانند انجام دهند، جلسه پشت جلسه برای تعطیل کردن است، اما آیا مشکل آلودگی و ناترازی با تعطیلی های مکرر و پی در پی برطرف می شود. آیا دستگاه ها و نهادها و سازمان های مرتبط به جز اتهام‌زنی و مقصر جلوه دادن یکدیگر راهکار دیگری پیدا کرده اند.

اگر قرار باشد که همواره به علت آلودگی کشور را تعطیل کرده و در انتظار نزولات آسمانی بمانند، آیا واقعاً به این همه دم و دستگاه دولتی و حکومتی نیاز است؟ وقتی مسئولان نمی توانند تغییری در اقتصاد و حتا هوایی که مردم تنفس می کنند ایجاد کنند، آیا بود و نبودشان فرقی می کند؟

source

توسط khodrocamp.ir