تلاش برای تقدیم امنیت ملی از جاده مخصوص به چینیها
با توجه به جدی شدن واگذاری باقی مانده سهام دولت در ۲ خودروساز بزرگ به نظرمی رسد برخی به بهانه اهلیت و اعلام خطر نسبت به سلطه قطعه سازان، در تلاش هستند با فریب افکار عمومی زمینه را با تقدیم دومین صنعت بزرگ کشور به چینیها فراهم کنند. این اقدام تلاش برای تقدیم امنیت ملی از جاده مخصوص به چینیها به شمار نمیآید؟
به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، طی سالهای اخیر همان قدر که خودروسازان همیشه به عنوان مقصران اصلی بی کیفیتی، گرانی و آلودگی هوا و اتلاف منابع ملی معرفی میشود، زنجیره تامین نیز به همان اندازه در مظان اتهام قرار داشته و دارد.
البته خودروسازی ایران به دلیل عدم تنوع، قدیمی بودن، فاصله از سطح اول خودروسازی دنیا، کیفیت نه چندان مطلوب و روش قیمت گذاری، آن چنان قابل دفاع نیست.
با این حال هر آنچه که به خودروسازان نسبت داده میشود، تمام آنها را متوجه زنجیره تامین میکنند. در این میان پیدا کردن مقصر کیفیت نامطلوب و استفاده از قطعات بی کیفیت در تولید خودرو به داستان ” مرغ و تخم مرغ ” بدل شده است.
یک بخش معتقد است که زنجیره تامین دلیل تمام مشکلات خودروسازی است و زنجیره تامین نیز همیشه از تولیدات خود دفاع کرده است.
اما تمام این نزاعها و اتهام زنیها یک دلیل دارد؛ نوع و نحوه مدیریت دولتی خودروسازی داخلی. مانند بسیاری از صنایع دیگر این صنعت نیز به شدت تحت تاثیر دیدگاه و تصمیمات کلانی است که از سوی حاکمیت اراده و اتخاذ میشود.
به همین علت خروج دولت از بنگاه داری به عنوان یگانه راه برون رفت از این وضعیت همواره مطرح بوده است.
در این میان با توجه به تحمیل زیانها و خسارات جبران ناپذیر نیز به تازگی مهیا شدن شرایط خروج حاکمیت و واگذاری باقی مانده سهام دولتی ۲ خودروساز بزرگ سرعت گرفته است.
در این شرایط به طور طبیعی با توجه به زیرساختها، سهم بازاری که این ۲ خودروساز دارند، مشتریان پروپا قرصی نیز برای خرید این سهام اعلام آمادگی کرده اند. چند خودروساز بزرگ چینیها نیز از جمله این خریداران به شمار میآیند.
این در حالی است که به عقیده برخی کارشناسان و به رغم اینکه طی سالهای اخیر خودروسازان چین صفر تا صد جاده مخصوص را در اختیار گرفته اند، بازهم واگذاری سهام ایران خودرو و سایپا به آنها به صلاح کشور نیست.
البته همان طور که اشاره شد، در حال حاضر خودروسازی ایران بدون چین نمیتواند نفس بکشد. تمام تلاش برای داخلی سازی و تعمق آن نیز منجر به نتیجه دلخواه نشده است. فعلاً نیز ارزهای کشور نیز برای خرید خودرو و قطعه با دور زدن تحریمها رهسپار چین میشود.
ولی با این وجود سپردن اختیار دومین صنعت بزرگ کشور به چینیها میتواند امنیت ملی را به مخاطره بیندازد.
در حال حاضر نیز در خصوص بازپرداخت پول فروش نفت توسط این کشور حرف و حدیثهای زیادی وجود دارد. نحوه خرید نیز که مشخص است. بنابراین آیا میتوان روی آنها حساب باز کرد.
البته دولت میتواند سهام خود را به هرکسی که دوست دارد و صلاح میداند بفروشد. ولی آیا همانند تولید کنندگان داخلی میتواند برای چینیها نیز قوانین سخت و لازم الاجرا بگذارد و بر اجرای آنها نظارت و اصرار داشته باشد؟
سهام خودروسازان واگذاری ایران خودرو و سایپا
source