نقش نهادهای حاکمیتی در افزایش آلودگی هوای تهران

افزایش آلودگی هوای تهران
افزایش آلودگی هوای تهران

با سردتر شدن دمای هوا باز هم مشکل تکراری و خطرناک و به نظر غیرقابل حل تهران و کلان شهرها آغاز شد. در این میان به نظر می رسد برخلاف تصور، خودروسازان و موتورها و خودروهای فرسوده مقصر اصلی نیستند، بلکه نهادهای حاکمیتی را باید مسبب اصلی در افزایش آلودگی هوای تهران دانست.


تیگو 8 پلاگین


تیگو 8 پلاگین

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، عدم توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، فرسودگی، کمبود وسایط حمل و نقل، شرایط نامساعد این نوع وسائل و همچنین سختی و مشقت بسیار زیاد حمل و نقل عمومی را باید یکی از اصلی ترین علل افزایش آلودگی هوا در کلان شهرها از جمله تهران به شمار آورد.

کسانی که در ساعات پیک از این نوع وسایط استفاده کرده اند می دانند که برای حمل و نقل و رفت و آمد بین محل کار و منزل و برعکس باید با چه سختی و مرارتی همراه شوند. به بیان ساده تر، شهروندانی که برای رفت و آمد روزانه از این وسایط حمل و نقل عمومی استفاده می کنند، هر روز با فاجعه ای یکسان و مشابه روبه‌رو هستند.

از یک سو، ترافیک، حجم بیش از حد مسافران و فشارهای ناشی استفاده از این نوع وسایط، بسیاری از شهروندان را وادار به استفاده از خودروهای شخصی کرده است. همین مسئله منجر به افزایش ترافیک، استفاده از خودروهای تک سرنشین، افزایش مصرف سوخت و شدت گرفتن آلودگی هوا شده است.

در این شرایط تولید خودروهای حمل و نقل عمومی در فقدان سفارش گذاری های مؤثر و تلاش برای واردات اتوبوس از چین نقش اصلی را در افزایش این فاجعه ایفا می کند.

افت ۳۷ درصدی تولید مینی بوس

براساس گزارش وزارت صمت، تولید مینی‌بوس و میدل‌باس  دچار افت شده‌اند. کل تولید در این بخش طی نیم‌سال نخست، ۲۴۳ دستگاه بوده است. با توجه به تولید ۳۸۷ دستگاهی مینی‌بوس و میدل‌باس در نیمه نخست پارسال، تولید این مدل خودروها افت ۳۷ درصدی را تجربه کرده است.

کاهش ۵۶ درصدی تولید ون

کل تولید ون در نیم‌سال نخست نیز ۹۰۱دستگاه بوده، حال آن‌که در ۶ ماه ابتدایی پارسال دو‌ هزار و ۵۶ دستگاه ون تولید شده بود. بنابراین تولید این خودرو افت ۵۶ درصدی را تجربه کرده است.

رشد ۱۴ دستگاهی اتوبوس، ۳ درصد

البته بنا بر آمار وزارت صمت، کل تولید اتوبوس در نیم‌سال نخست، ۴۱۶ دستگاه بوده است. با در نظر گرفتن تولید ۴۰۲ دستگاهی اتوبوس در نیمه ابتدایی سال گذشته، تیراژ این خودروی بسیار مهم ناوگان حمل‌و‌نقل مسافری کشور ۳‌ درصد بالا رفته است. ولی آیا واقعا این تیراژ می تواند گره کور حمل و نقل عمومی را باز کند؟

این ناوگان مدت‌هاست با فرسودگی دست‌‌و‌پنجه نرم می‌کند، اما تیراژ داخل پاسخ‌گوی نیاز آن به مدل‌های نو نیست. اتوبوس‌های فرسوده از نقشی اساسی در سوانح و تصادف ‌های جاده‌ای برخوردارند، ضمن این‌که، آلایندگی و مصرف سوخت زیادی نیز دارند.

با این حال به نظر می رسد این بخش از خودروهای تجاری همچنان از سفارش مؤثر محروم مانده است و نهادها و سازمان های مرتبط بیش‌تر ترجیح می دهد که نیاز داخل را از آن سوی آب ها تأمین کنند.

source

توسط khodrocamp.ir