به گزارش پایگاه خبری جوان خودرو

زمانی که حرف از توسعه اقتصادی و تولید ناخالص داخلی می شود یک پای ماجرا احتمال زیاد صنعت خودرو است. لوکوموتیوی جذاب و پرحاشیه که پیشران بخش قابل توجهی از اقتصاد کشورها بوده به طوری که گردش مالی جهانی صنعت خودرو به طور کلی بین 2 تا 3 تریلیون دلار در سال تخمین زده می‌ شود.

این ارقام شامل فروش خودروهای سواری و تجاری، قطعات یدکی، خدمات پس از فروش، و صنایع مرتبط دیگر مانند بیمه و مالیات‌های وابسته به خودرو است. اگر زنجیره تأمین جهانی، قطعه‌ سازی، و خدمات وابسته نیز در نظر گرفته شود، گردش مالی می‌ تواند حتی فراتر از این مقدار باشد.

این حجم بزرگ از گردش مالی، صنعت خودرو را به یکی از کلیدی‌ ترین بخش‌ های اقتصاد جهانی تبدیل کرده است، به طوری که سهم قابل توجهی از تولید ناخالص داخلی (GDP) بسیاری از کشورها به این صنعت وابسته است. این اعداد و ارقام به قدری قابل توجه است که نمی توان به همین سادگی از کنار این صنعت گذر کرد.

چرا صنعت خودرو از اهمیت بالایی برخوردار است؟

اولین دلیل اهمیت بالای این صنعت اشتغال زایی است این صنعت یکی از بزرگترین صنایع از نظر اشتغال‌ زایی است. این صنعت نه تنها به طور مستقیم در کارخانه‌ ها و خطوط تولید خودروها اشتغال ایجاد می‌ کند، بلکه به طور غیرمستقیم نیز از طریق زنجیره تأمین قطعات، فروش و خدمات پس از فروش، و صنایع وابسته مانند فولاد و پلاستیک، میلیون‌ها شغل در سراسر جهان ایجاد می‌ کند. توجه داشته باشید زنجیره تأمین خودروسازی به طور غیرمستقیم میلیون‌ ها شغل در سراسر جهان ایجاد می‌ کند. این مشاغل غیرمستقیم در صنایع مرتبط و وابسته به صنعت خودرو شکل می‌ گیرند و شامل طیف گسترده‌ ای از فعالیت‌ ها می‌ شوند. به طور تقریبی، صنعت خودرو و زنجیره تأمین آن به صورت مستقیم و غیرمستقیم حدود ۵۰ میلیون شغل در سطح جهانی ایجاد می‌ کند.

علت بعدی تحرک اقتصادی است، صنعت خودرو بخش بزرگی از اقتصاد جهانی را تشکیل می‌ دهد و تولید و فروش خودرو تأثیر مستقیم بر رشد اقتصادی کشورها دارد. در بسیاری از کشورها، صنعت خودرو یکی از پایه‌های اصلی تولید ناخالص داخلی (GDP) است. اما چطور؟ توسعه و تولید خودروها نیاز به جاده‌ها، پل‌ها، بنادر، و سیستم‌ های حمل و نقل عمومی مناسب دارد. سرمایه‌ گذاری در این زیرساخت‌ ها نه تنها موجب بهبود حمل و نقل عمومی و کاهش هزینه‌ ها می‌ شود، بلکه باعث ایجاد شغل و تحریک فعالیت‌ های اقتصادی در مناطق مختلف نیز می‌ شود. صنعت خودرو همچنین باعث توسعه شبکه‌ های انرژی (مانند ایستگاه‌های شارژ خودروهای الکتریکی) و فناوری‌ های مرتبط با انرژی‌ های نوین می‌ شود که این خود باعث تحرک اقتصادی در بخش انرژی و نوآوری‌ های مرتبط می‌ شود.

بسیاری از کشورهای پیشرو در صنعت خودرو، از جمله آلمان، ژاپن و کره جنوبی، بخش قابل‌ توجهی از تولیدات خود را صادر می‌ کنند. این صادرات موجب افزایش درآمدهای ارزی، بهبود تراز تجاری و تقویت ارزش پول ملی می‌ شود.

صنعت خودرو به عنوان یک صنعت جهانی‌ شده، باعث ایجاد ارتباطات تجاری بین‌ المللی و توسعه زنجیره تأمین جهانی می‌ شود. این زنجیره تأمین می‌ تواند سرمایه‌ گذاری‌ های مستقیم خارجی (FDI) را جذب کرده و موجب رشد اقتصادی شود.

صنعت خودرو منبع مهمی برای درآمدهای دولتی از طریق مالیات‌ ها و عوارض مرتبط با تولید، فروش و استفاده از خودروها است. این درآمدها می‌ توانند برای سرمایه‌ گذاری در زیرساخت‌ها، خدمات عمومی، و برنامه‌ های اجتماعی مورد استفاده قرار گیرند.

توسعه و نوآوری عامل بعدی است؛ صنعت خودرو در خط مقدم نوآوری و تحقیق و توسعه (R&D) قرار دارد. این صنعت به طور مداوم در حال توسعه فناوری‌ های جدید از جمله خودروهای برقی، خودران و سیستم‌ های هوشمند است که تأثیرات عمیقی بر جامعه و محیط زیست دارند.

این صنعت خودرو به عنوان یکی از پیشروان نوآوری، به توسعه فناوری‌ های جدید در حوزه‌هایی مانند انرژی‌ های تجدید پذیر، باتری‌ های پیشرفته، وسایل نقلیه خودران، و هوش مصنوعی کمک می‌ کند. این نوآوری‌ ها می‌توانند به بخش‌های دیگر اقتصاد نیز انتقال پیدا کنند و موجب رشد و تحول در آنها شوند.

شرکت‌ های خودروسازی سرمایه‌ گذاری‌ های کلانی در تحقیق و توسعه انجام می‌ دهند. این سرمایه‌ گذاری‌ ها می‌ تواند به ایجاد دانش جدید، بهبود فناوری‌ های موجود و توسعه محصولات نوین کمک کند که تمامی این موارد به تحرک اقتصادی کمک می‌ کنند.

تأثیرات زیست‌ محیطی مورد دیگری است که اهمیت این صنعت را دوچندان می کند و اگرچه صنعت خودرو نقش زیادی در توسعه اقتصادی دارد، اما تأثیرات زیست‌ محیطی قابل توجهی نیز دارد. این صنعت به دلیل تولید گازهای گلخانه‌ای و مصرف بالای منابع طبیعی، از نظر محیط زیستی چالش‌ های زیادی را به همراه دارد. به همین دلیل، صنعت خودرو یکی از بخش‌ های کلیدی در تلاش‌ های جهانی برای کاهش اثرات زیست‌ محیطی و دستیابی به اهداف توسعه پایدار است.

و در آخر باید این نکته را یادآور بشیم که در بسیاری از کشورها، صنعت خودرو به عنوان یک صنعت استراتژیک شناخته می‌ شود. این صنعت می‌ تواند نقش مهمی در امنیت ملی ایفا کند، زیرا به کشورها امکان تولید و تأمین خودروهای نظامی و همچنین پشتیبانی لجستیکی در شرایط اضطراری را می‌ دهد.

خودروسازی عامل حیات صنایع دیگر

صنعت خودرو به طور مستقیم با چندین صنعت دیگر در ارتباط است. این ارتباطات به دلیل نیازهای متنوع تولید خودرو و همچنین زنجیره تأمین گسترده‌ ای که این صنعت دارد، ایجاد می‌ شود.
صنعت خودرو یکی از بزرگترین مصرف‌ کنندگان فولاد و آلومینیوم است. این مواد برای ساخت بدنه، شاسی، قطعات موتوری و بسیاری از اجزای دیگر خودرو استفاده می‌شوند.

مواد شیمیایی و پلاستیکی در تولید قطعات خودرو مانند داشبورد، صندلی‌ها، سیستم‌ های تهویه، پوشش‌ها و سایر اجزا به کار می‌ روند. همچنین، صنعت شیمیایی برای تولید رنگ‌ها، روان‌ کننده‌ها و سایر مواد شیمیایی مورد نیاز در خودروها ضروری است. تایرها بخش حیاتی هر خودرو هستند و صنعت لاستیک، که مواد اولیه برای تولید تایرها را فراهم می‌ کند، از مهم‌ ترین صنایع مرتبط با صنعت خودرو است.

خودروهای مدرن به طور فزاینده‌ ای به سیستم‌ های الکترونیکی پیچیده وابسته هستند. این شامل سیستم‌ های ناوبری، سیستم‌ های امنیتی، سیستم‌ های سرگرمی، حسگرها، و حتی خودروهای خودران می‌ شود. بنابراین، صنعت الکترونیک و فناوری اطلاعات به طور مستقیم با صنعت خودرو مرتبط است.

از آنجایی که همچنان موتورهای درون سوز در صنعت خودرو زنده هستند، خودروها به سوخت نیاز دارند و صنعت نفت و گاز به عنوان تأمین‌ کننده اصلی سوخت‌ های فسیلی برای خودروها، ارتباط تنگاتنگی با این صنعت دارد. البته با افزایش خودروهای برقی، صنعت انرژی الکتریکی نیز به طور فزاینده‌ ای با صنعت خودرو مرتبط می‌ شود.

قطعات و محصولات خودرو نیاز به حمل و نقل گسترده دارند. از تأمین مواد اولیه گرفته تا توزیع خودروهای تولید شده به بازارها، صنعت حمل و نقل و لجستیک نقش مهمی در زنجیره تأمین صنعت خودرو ایفا می‌ کند.

تولید خودرو نیازمند ماشین‌ آلات صنعتی پیشرفته برای برش، جوشکاری، مونتاژ و آزمایش قطعات است. بنابراین، صنعت ماشین‌ آلات و ابزار نیز به طور مستقیم با صنعت خودرو در ارتباط است.

اما دیگر صنعت مرتبط با خودرو صنعت بیمه است به این علت که خودروها و دارندگان آنها نیاز به بیمه دارند. صنعت بیمه نیز به عنوان یکی از صنایع وابسته به خودرو، خدماتی را برای محافظت از سرمایه‌ها و مدیریت ریسک‌ ها ارائه می‌ دهد.

صنعت خودرو می تواند آسیب زا باشد!

خودروسازی هم می تواند آسیب زا باشد! بله این صنعت جذاب، می تواند بنا به دلایلی موجب آسیب به صنایع دیگر و در آخر اسکلت اقتصادی کشور شود اگر کشوری بیش از حد به صنعت خودرو وابسته باشد و به تنوع‌ بخشی به اقتصاد خود نپردازد، ممکن است در برابر نوسانات بازار جهانی خودرو آسیب‌ پذیر شود. کاهش تقاضای جهانی، رقابت شدید بین‌ المللی، یا تغییرات فناوری می‌ توانند به طور ناگهانی اقتصاد کشور را تحت تأثیر منفی قرار دهند. توجه داشته باشید که در زمان اوج گیری پاندمی کرونا کشورهایی که آن ها را به نام خودروسازی می شناختیم به میزان قابل توجهی از محل تعطیل شدن کارخانه های خودروسازی و توقف تولید دچار آسیب های سنگینی شدند که البته به سبب تقویت بخش های دیگر اقتصادی توانسته آسیب ها را کاهش دهند و از شرایط بحرانی خارج شوند.

آلودگی هوا دیگر آسیب صنعت خودرو است لذا تولید خودروهای سوخت فسیلی منجر به افزایش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ ای می‌ شود. این مسئله می‌ تواند منجر به افزایش هزینه‌ های بهداشتی و کاهش کیفیت زندگی شود که در نهایت تأثیرات منفی بر اقتصاد کشور دارد. به این علت که صنعت خودرو یکی از مصرف‌ کنندگان بزرگ منابع طبیعی است. بهره‌ برداری بیش از حد از منابعی مانند فلزات، نفت، و آب می‌ تواند به مشکلات زیست‌ محیطی و کاهش منابع طبیعی کشور منجر شود که در بلند مدت اقتصاد را تحت تأثیر قرار می‌ دهد.

همچنین اگر دولت برای حمایت از صنعت خودرو یارانه‌ های زیادی اختصاص دهد یا به این صنعت کمک‌ های مالی گسترده‌ ای ارائه کند، این امر می‌ تواند به افزایش بدهی‌ های دولتی و کاهش منابع مالی برای سایر بخش‌ های اقتصادی منجر شود.
در برخی موارد، حمایت‌ های دولتی ممکن است به ناکارآمدی و اتلاف منابع منجر شود، به ویژه اگر این حمایت‌ ها به صنایع ناکارآمد و غیررقابتی اختصاص یابد.

در همین راستا اگر صنعت خودرو نتواند محصولات با کیفیت بالا و قیمت رقابتی تولید کند، ممکن است نتواند در بازارهای جهانی رقابت کند. این وضعیت می‌ تواند منجر به کاهش صادرات و حتی از دست دادن بازارهای داخلی به نفع محصولات وارداتی شود. اگر صنعت خودرو در استفاده از فناوری‌ های جدید و به‌ روز مانند خودروهای برقی یا خودران عقب بماند، ممکن است به تدریج بازارهای خود را به رقبای خارجی که در این زمینه‌ ها پیشرو هستند، واگذار کند.

مضاف بر این موارد اگر خودروسازی یک کشور بیش از حد به واردات قطعات وابسته باشد و نتواند زنجیره تأمین داخلی را توسعه دهد، افزایش هزینه‌ های واردات و نوسانات نرخ ارز می‌ تواند به شدت به این صنعت آسیب بزند. واردات بیش از حد خودروها و قطعات خارجی ممکن است به کسری تجاری منجر شود که می‌ تواند به کاهش ارزش پول ملی و افزایش تورم بیانجامد.

گسترش بی‌ رویه صنعت خودرو و افزایش تعداد خودروها در شهرها می‌ تواند منجر به ترافیک سنگین، آلودگی صوتی، و کاهش کیفیت زندگی در مناطق شهری شود. این مسائل می‌ تواند هزینه‌ های بالایی برای دولت‌ ها و جوامع محلی ایجاد کند.

ناگفته نماند که تمرکز بیش از حد روی صنعت خودرو ممکن است باعث شود که سرمایه‌ گذاری‌ ها و منابع انسانی از سایر بخش‌ های اقتصادی که نیازمند توسعه هستند، دور شوند. این امر می‌ تواند به عدم تعادل در توسعه اقتصادی و تضعیف سایر صنایع منجر شود.

آیا هر کشوری باید صنعت خودرو داشته باشد؟

در پاسخ به این سؤال، باید گفت که هر کشوری لزوماً نباید صنعت خودرو داشته باشد. کشورهایی که فاقد شرایط لازم هستند، ممکن است با تلاش برای توسعه این صنعت، منابع زیادی را به هدر دهند و در نهایت نتوانند با کشورهای پیشرو رقابت کنند. در عوض، ممکن است بهتر باشد که این کشورها به توسعه صنایع دیگری که مزیت رقابتی بیشتری در آنها دارند، بپردازند یا به جای تلاش برای تولید خودرو، بر توسعه زنجیره تأمین قطعات خودرو یا خدمات وابسته تمرکز کنند.

شرایط تولد صنعت خودرو چیست؟

توسعه صنعت خودرو در هر کشوری به شرایط و ویژگی‌ های خاص آن کشور بستگی دارد. هرچند که داشتن صنعت خودرو می‌ تواند مزایای زیادی به همراه داشته باشد، اما هر کشوری لزوماً نباید به دنبال ایجاد صنعت خودرو باشد. برای اینکه یک کشور بتواند به یک خودروساز موفق تبدیل شود، نیازمند داشتن شرایط خاصی است.

یک بازار داخلی بزرگ با تقاضای قابل توجه برای خودروها، می‌ تواند به صنعت خودرو کمک کند تا تولیدات خود را در مقیاس بزرگ‌ تری انجام دهد و به صرفه‌ جویی در مقیاس دست یابد. کشورهایی با جمعیت زیاد یا سطح درآمد متوسط به بالا که بتوانند خودروهای تولیدی را خریداری کنند، شرایط مناسبی برای توسعه صنعت خودرو دارند.

دسترسی به مواد اولیه مورد نیاز مانند فولاد، آلومینیوم، پلاستیک، و مواد شیمیایی می‌ تواند هزینه‌ های تولید خودرو را کاهش دهد. کشورهایی که به این منابع دسترسی دارند، شرایط بهتری برای توسعه صنعت خودرو دارند.

یک کشور برای خودروساز شدن نیاز به زیرساخت‌ های صنعتی مانند شبکه‌ های حمل و نقل (جاده‌ها، راه‌ آهن و بنادر)، انرژی پایدار، و تأسیسات تولیدی پیشرفته دارد. همچنین، وجود یک شبکه لجستیکی کارآمد برای تأمین قطعات و توزیع محصولات نهایی ضروری است.

صنعت خودرو نیازمند سرمایه‌ گذاری‌های عظیم است. کشورهایی که می‌ توانند سرمایه‌ های داخلی و خارجی را جذب کنند و به تأمین مالی پایدار دسترسی داشته باشند، توانایی بیشتری برای توسعه این صنعت خواهند داشت.
توسعه صنعت خودرو نیازمند نیروی کار ماهر در زمینه‌ های مختلف از جمله مهندسی، طراحی، تولید و مدیریت زنجیره تأمین است. کشورهایی که دارای سیستم‌ های آموزشی قوی و برنامه‌ های آموزشی تخصصی در این زمینه هستند، می‌ توانند صنعت خودرو را با موفقیت توسعه دهند.

دولت‌ها می‌ توانند با ارائه مشوق‌ها، تسهیلات مالیاتی، زیرساخت‌ های مناسب و حمایت‌ های قانونی، صنعت خودرو را تقویت کنند. سیاست‌ های صنعتی مدون و روشن که به توسعه صنعت خودرو و زنجیره تأمین آن توجه داشته باشد، از عوامل مهم موفقیت این صنعت است.
در همین راستا حمایت‌ های دولت باید به گونه‌ ای باشد که باعث افزایش رقابت‌ پذیری شود، نه اینکه منجر به وابستگی دائمی به یارانه‌ ها و کمک‌ های دولتی گردد.

البته خودروسازی نیازمند فناوری‌ های پیشرفته در زمینه‌ های تولید، طراحی، مدیریت انرژی و زیست‌ محیطی است. کشورهایی که به این فناوری‌ ها دسترسی دارند یا می‌ توانند از طریق مشارکت‌ های بین‌المللی، انتقال فناوری را انجام دهند، شرایط بهتری برای توسعه صنعت خودرو دارند.

نکته حائز اهمیت دیگر برای موفقیت در صنعت خودرو این موضوع است که تنها بازار داخلی کافی نیست. کشورها باید به بازارهای بین‌ المللی دسترسی داشته باشند و توانایی رقابت در سطح جهانی را داشته باشند. این امر نیازمند توافقات تجاری مناسب و سیاست‌ های صادراتی کارآمد است.

موفقیت در صنعت خودرو نیازمند ایجاد برندهای قوی است که بتوانند به اعتماد مشتریان دست یابند. این امر به مدیریت قوی، بازاریابی مؤثر و توانایی در پاسخگویی به نیازهای مشتریان بستگی دارد.

قطعه سازی تمرین سودده و مناسب برای خودروساز شدن

صنعت قطعه‌ سازی می‌ تواند در بسیاری از موارد حتی در کشورهایی که شرایط مناسبی برای خودروساز شدن ندارند، سودده باشد. در واقع، بسیاری از کشورها که خودروسازی قوی ندارند، با تمرکز بر صنعت قطعه‌ سازی، به موفقیت‌ های بزرگی دست یافته‌ اند. با توجه به افزایش تولید خودرو در سطح جهانی و توسعه فناوری‌ های جدید، تقاضا برای قطعات خودرو همواره بالاست. این مسئله به کشورهایی که می‌ توانند قطعات با کیفیت و با قیمت رقابتی تولید کنند، فرصت‌ های اقتصادی زیادی می‌ دهد.

توجه داشته باشید که بسیاری از کشورها با تمرکز بر تولید قطعات خودرو و صادرات آنها به کشورهای دیگر، موفق به کسب سهمی از بازار جهانی شده‌ اند. صادرات قطعات به خودروسازان بزرگ جهانی می‌ تواند منبع درآمدی پایدار و قابل‌ توجه باشد.

ایجاد و توسعه یک صنعت قطعه‌ سازی نسبت به خودروسازی نیاز به سرمایه‌ گذاری کمتری دارد. تجهیزات و زیرساخت‌ های مورد نیاز برای تولید قطعات خودرو معمولاً ساده‌ تر و ارزان‌ تر از تجهیزات لازم برای تولید خودروهای کامل هستند.

ریسک مالی و بازار در صنعت قطعه‌ سازی به طور کلی کمتر از خودروسازی است، چرا که تولیدکنندگان قطعات می‌ توانند با چندین خودروساز یا صنایع دیگر قرارداد داشته باشند و تنوع بازار به کاهش ریسک کمک می‌ کند.

کشورهایی که دارای نیروی کار ماهر و فنی هستند، می‌ توانند با سرمایه‌ گذاری در آموزش و ارتقای مهارت‌ های فنی، صنعت قطعه‌ سازی را توسعه دهند. این امر می‌ تواند منجر به تولید قطعات با کیفیت بالا شود که در بازارهای جهانی تقاضا دارد.

اگرچه قطعه‌ سازی نیازمند سرمایه‌ گذاری کمتری نسبت به خودروسازی است، اما همچنان نیازمند نوآوری و به‌ روز بودن با فناوری‌ های جدید است. توانایی در توسعه قطعات پیشرفته مانند سیستم‌ های الکترونیکی، سنسورها، یا قطعات سبک‌ وزن می‌ تواند مزیت رقابتی ایجاد کند.

حتی اگر کشوری خودروساز نباشد، می‌ تواند قطعات مورد نیاز بازارهای داخلی و منطقه‌ ای را تأمین کند. این مسئله به توسعه بازارهای محلی و کاهش وابستگی به واردات کمک می‌ کند.
بسیاری از قطعاتی که در صنعت خودرو تولید می‌ شوند، می‌ توانند در سایر صنایع مانند صنایع هوایی، دریایی، کشاورزی و تولید ماشین‌ آلات صنعتی نیز به کار روند. این مسئله به گسترش بازار و افزایش سوددهی کمک می‌ کند.

با ارائه محیط مناسب برای سرمایه‌ گذاری و تسهیلات مناسب، کشورها می‌ توانند شرکت‌ های بزرگ بین‌ المللی را جذب کنند تا در بخش قطعه‌ سازی سرمایه‌ گذاری کنند. این همکاری‌ ها می‌ تواند به انتقال فناوری و ارتقای استانداردهای تولید کمک کند. تولید قطعات به صورت قراردادی برای خودروسازان بزرگ یا برندهای جهانی می‌ تواند فرصت‌ های بزرگی برای رشد و سودآوری فراهم کند.

کشورهایی که دارای نیروی کار ارزان‌ تر، مواد اولیه در دسترس و هزینه‌ های عملیاتی پایین‌ تر هستند، می‌توانند از این مزیت‌ ها برای تولید قطعات با قیمت رقابتی استفاده کنند و در بازارهای جهانی به رقابت بپردازند.

صنعت قطعه‌ سازی امکان تولید طیف گسترده‌ای از محصولات را فراهم می‌ کند که می‌ تواند به کاهش ریسک‌ های مرتبط با تغییرات بازار کمک کند. این انعطاف‌ پذیری به تولیدکنندگان قطعات اجازه می‌ دهد تا سریع‌ تر به نیازهای متغیر مشتریان و تحولات فناوری پاسخ دهند. در همین راستا به جای تلاش برای تولید همه نوع قطعه، کشورها می‌ توانند روی بخش‌ های خاص و تخصصی از بازار مانند قطعات الکترونیکی، سنسورها، یا سیستم‌ های هوشمند خودرو تمرکز کنند. این تخصص می‌تواند به ایجاد مزیت رقابتی و جذب مشتریان خاص منجر شود.

چندین کشور وجود دارند که خودروسازی ندارند یا نقش بسیار کوچکی در این صنعت ایفا می‌ کنند، اما در صنعت قطعه‌ سازی خودرو فعالیت قابل توجهی دارند. این کشورها با تمرکز بر تولید قطعات و صادرات آنها، توانسته‌ اند سهم قابل توجهی از بازار جهانی را به دست آورند و درآمد قابل‌ توجهی کسب کنند.

1. تایوان

وضعیت صنعت خودرو: تایوان به عنوان یک کشور کوچک، صنعت خودروسازی قابل توجهی ندارد. اما این کشور یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قطعات خودرو در جهان است.
تایوان به تولید قطعات الکترونیکی، نیمه‌رساناها، و قطعات مکانیکی برای خودروهای جهانی شهرت دارد. شرکت‌های تایوانی تأمین‌ کننده اصلی بسیاری از قطعات الکترونیکی مورد استفاده در خودروها هستند.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از تایوان به بیش از 7 میلیارد دلار در سال می‌رسد.

2. مکزیک

وضعیت صنعت خودرو: مکزیک خودروسازی دارد اما نقش مهم‌تری به عنوان قطب تولید قطعات خودرو برای بازار آمریکای شمالی ایفا می‌کند.صنعت قطعه‌سازی: مکزیک یکی از بزرگترین تولیدکنندگان قطعات خودرو در جهان است و به دلیل نزدیکی به ایالات متحده و توافقات تجاری، مرکز تولید و صادرات قطعات خودرو به این کشور تبدیل شده است.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از مکزیک بیش از 50 میلیارد دلار در سال است.

3. جمهوری چک

وضعیت صنعت خودرو: جمهوری چک به عنوان یکی از کشورهای اروپای مرکزی، خودروسازی‌های محدودی دارد اما به عنوان یک قطب تولید قطعات خودرو در اروپا شناخته می‌شود.
صنعت قطعه‌سازی: این کشور با تمرکز بر تولید قطعات مکانیکی و الکترونیکی، تأمین‌کننده قطعات خودرو برای خودروسازان اروپایی مانند فولکس‌واگن و بی‌ام‌و است.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از جمهوری چک حدود 10 میلیارد دلار در سال است.

4. تایلند

وضعیت صنعت خودرو: تایلند خودروسازی محدودی دارد، اما به عنوان یکی از بزرگترین مراکز تولید قطعات خودرو در آسیا شناخته می‌شود.
صنعت قطعه‌سازی: تایلند تأمین‌کننده قطعات مختلفی از جمله قطعات موتور، سیستم‌های تهویه مطبوع، و قطعات پلاستیکی برای خودروسازان جهانی است.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از تایلند بیش از 20 میلیارد دلار در سال است.

5. ویتنام

وضعیت صنعت خودرو: ویتنام صنعت خودروسازی در مقیاس کوچک دارد، اما در زمینه تولید قطعات خودرو به‌ویژه قطعات الکترونیکی و مکانیکی به شدت فعال است.
صنعت قطعه‌سازی: این کشور با بهره‌گیری از نیروی کار ارزان و سرمایه‌گذاری‌های خارجی در حال تبدیل شدن به یکی از مراکز اصلی تولید قطعات خودرو در آسیاست.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از ویتنام حدود 4 میلیارد دلار در سال است.

6. مجارستان

وضعیت صنعت خودرو: مجارستان خودروسازی‌های محدودی دارد اما به عنوان یکی از کشورهای پیشرو در تولید قطعات خودرو در اروپای مرکزی و شرقی شناخته می‌شود.
صنعت قطعه‌سازی: این کشور تولیدکننده قطعات مختلف خودرو از جمله قطعات الکترونیکی، مکانیکی، و سیستم‌های انتقال قدرت است.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از مجارستان حدود 10 میلیارد دلار در سال است.

7. اسلواکی

وضعیت صنعت خودرو: اسلواکی صنعت خودروسازی خود را توسعه داده است، اما بیشتر به عنوان یک مرکز تولید قطعات خودرو برای بازار اروپا فعالیت می‌کند.
صنعت قطعه‌سازی: این کشور به تولید قطعات مکانیکی و الکترونیکی برای خودروهای تولیدی در اروپا می‌پردازد و یکی از تأمین‌کنندگان اصلی کارخانه‌های خودروسازی در آلمان و کشورهای دیگر است.

درآمد سالانه: صادرات قطعات خودرو از اسلواکی حدود 8 میلیارد دلار در سال است.

انتهای پیام/