خودرویی ها بدون واهمه به پزشکیان نامه سرگشاده بنویسند

یکی از دغدغه های صنعت خودروسازی کشور حضور، نفوذ و انتصاب افراد غیر خودرویی در رده های بالای تصمیم گیری و مدیریتی است. به نظر می رسد باید خودرویی ها بدون واهمه به پزشکیان نامه سرگشاده بنویسند تا پزشکیان بداند مشکلات چیست و چه افراد و با چه تفکری مانع از چرخیدن چرخ های این صنعت می شوند.

به گزارش پایگاه خبری اسب بخار، دولت پزشکیان هم باید مانند دولت رئیسی، صنعتی را تحویل بگیرد که حال و روز خوبی ندارد. همچنان صنعت خودروسازی کشور به زور سرپا مانده است. اگر استفاده از برخی تبصره ها و مجوزها نبود، با این حجم از بدهی و نارضایتی قطعاً تا امروز دو خودروساز کشور بارها و بارها ورشکسته شده بودند.

اما وقتی مدیریت و اداره اقتصاد و صنعت دولتی باشد و کسی هم پاسخ‌گو نباشد و تمام امور بر کارنامه سازی و برنامه های زودبازده متمرکز باشد، طبیعی است که به هیچ عنوان نمی توان شاهد توسعه بود. به هیچ وجه نمی توان توقع داشت که این صنعت روی خوش ببیند. این در حالی است که طبق سند چشم انداز باید سال آینده میزان تولید به ۳ میلیون برسد و یک میلیون از این میزان نیز باید صادر شود.

اما آیا امکان تحقق چنین تیراژی ممکن است؟ آیا اصلاً وزارت صمت توان فراهم کردن مقدمات تولید برای رسیدن به هدف ۱.۷ میلیون دستگاهی را دارد؟ آیا می توان ریشه تمام مشکلات را به تحریم هایی گره زد که از سال ۹۷ آغاز شده است؟ آیا کسی از متولیان و مسئولان جدید و قدیم می تواند توضیح بدهد که برای تحقق اهداف و برنامه های سند چشم انداز، در این ۲۰ سال چه اقداماتی انجام داده اند و تا چه مرحله ای پیش رفته اند؟ آیا غیر مقصر دانستن دولت، مدیر، وزیر و مسئول قبلی کاری دیگری انجام داده اند؟

با توجه به وضعیت فعلی آیا می توان گفت که آنان در فکر منافع ملی بوده اند؟ آیا نفع ملی از منظر آنان در حزب و گروه خودشان تعریف می شود؟ آیا در ظاهر تمامی آن ها نمی بایست برای بهبود زندگی مردم و اعتلای نام ایران تلاش می کردند؟ آیا وضعیت امروز بازار خودروی کشور  را نمی توان نمونه ای از اداره صنعت خودروسازی به روش گروهی سیاسی دانست؟ آیا این نوع نگاه منجر به افزایش اعتراض مردم و اتلاف منابع ملی نشده است؟ این در حالی است که مردم فقط نمای بیرونی این صنعت و خودروسازان را می شناسند و آنان را مقصر این وضعیت می دانند، اما این تمام ماجرا نیست؟

در این شرایط به نظر می رسد اگر فعالان خودرویی کشور قصد دارند به اندکی آرامش و ثبات را تجربه کنند، بهتر است که پیش از انتخاب وزیر و تغییر احتمالی مدیران و سمت و سوی اداره خودروسازی کشور، تمام مشکلات و چالش ها، دست اندازها و موانع را در نامه ای سرگشاده به سمع و نظر رئیس جمهور جدید برسانند. 

پزشکیان باید بداند که در این صنعت چه می گذرد. باید بداند که در بخش تولید، واردات، قطعه سازی و صنایع وابسته چه خبر است؟ باید با غولی به نام مافیا آشنا شود، باید بداند که این موجود خیالی و اسم رمز بی کفایتی است یا این که واقعاً گروه های ذی نفع پنهانی و به صورت نظاممند کنترل این صنعت را در دست دارند. پزشکیان برای انتخاب وزیر صمت و یا استفاده مجدد از علی آبادی باید با زیروبم این صنعت آشنا شود. هیچ کس بهتر از فعالان این صنعت هم نمی تواند مشکلات را با ذکر جزییات و حتا رسم شکل توضیح بدهد.

اگر فعالان خودرویی که در حوزه های مختلف مشغول به کار هستند بتوانند به تشریک مساعی رسیده بتوانند صدای واحدی را به گوش دولت جدید برسانند، می توانند توقع یک انتخاب درست را داشته باشند.

بازار خودرو صنعت خودرو مسعود پزشکیان