عبور از خط اضطراری بازی با جان مردم است/ خواب عمیق راهور

فرهنگ و تمدن یک کشور شامل بسیاری هنجارها و ارزش‌های فکری و رفتاری افراد آن جامعه است، اما در ایران به نظر می‌رسد این فرهنگ بزرگ و پرآوازه قطعه گم شده‌ای به نام فرهنگ ترافیک و رانندگی دارد که این ناهنجاری اجتماعی در برخی موارد به قیمت از دست رفتن مال و جان دیگران تمام می‌شود.

تمدن و فرهنگ چند هزارساله به نام ایران گره خورده و همیشه باعث افتخار همه ایرانیان بوده است. همیشه وقتی صحبت از اخلاق و رفتار اجتماعی نیکو به میان می‌آید به مردم ایران به عنوان یک نمونه کامل اشاره می‌کنیم، اما وقتی صحبت از رانندگی می‌شود گویی اخلاق رنگ می‌بازد و برخی رانندگان، خیابان را مانند میدان جنگ گلادیاتورها می‌بینند و برای پیروزی در این نبرد، رفتارهای عجیبی از خود نشان می‌دهند.

این‌جا درباره عبور از چراغ قرمز و یا رد شدن از یک خیابان ورود ممنوع یا پارک کردن در مقابل درِ پارکینگ صحبت نمی‌کنیم، چراکه اگر بخواهیم درباره هر کدام از رفتارهای نادرست رانندگی صحبت کنیم، نیاز به چاپ چندین جلد کتاب داریم.

به طور مشخص می‌خواهیم به معضل بزرگی در خیابان‌ها و جاده‌های کشور بپردازیم؛ آن هم عبور از خط اضطرار و مسیرهای ویژه خودروهای امدادی است. بر روی پل‌ها، داخل تونل‌ها، آزادراه‌ها و بزرگ‌راه‌ها مسیری را به عنوان خط اضطراری در نظر می‌گیرند تا در مواقع ضروری خودروهای امدادی بتوانند در سریع‌ترین زمان ممکن وارد عمل شوند.

در حال حاضر هم که در شهرهای بزرگ بیماری لاعلاج ترافیک شیوع پیدا کرده است، این خطوط و راه‌های اضطراری می‌تواند خدمت رسانی در مواقع اورژانسی را تسریع کند، چراکه حتا یک ثانیه هم در حوادث ناگوار اهمیت دارد و حضور به موقع نیروهای امدادی می‌تواند از اتفاقات تلخ جلوگیری کند.

 اما در این روزها برخی از رانندگان بسیار خودمحورانه و بدون در نظر گرفتن حقوق دیگران، در صورت وجود ترافیک در جاده و خیابان به راحتی وارد خط اضطرار می‌شوند. این رفتار در بسیاری از مواقع مانند یک ویروس مسری عمل می‌کند و رانندگان برای این‌که از این رقابت عقب نمانند، یکی پس از دیگری به تقلید از هم وارد مسیر ویژه خودروهای امدادی یا خط اضطراری می‌شوند. این کار به خوبی بیانگر وجود فقر فرهنگ رانندگی در کشور است.

در این قضیه انگشت اتهام را باید به سمت پلیس راهور گرفت، چراکه مردم عادی نمی‌توانند از این کار جلوگیری کنند. حل این مشکل نیازمند یک برنامه‌ریزی دقیق است. پرسش این است که پلیس که برای کوچک‌ترین تخلفات از دوربین‌های ثبت تخلف هوشمند استفاده می‌کند، چرا برای جلوگیری از این اتفاق از امکانات به روز و یا جریمه‌های بازدارنده بهره نمی‌برد؟متهم ردیف دوم هم سازمان‌های فرهنگی و آموزشی‌اند؛ به این دلیل که رفتارهای صحیح اجتماعی نیازمند آموزش و فرهنگ سازی است. رانندگی و فرهنگ ترافیک هم از این قاعده مستثنا نیست و باید از کودکی به افراد آموزش داده شود. سازمان‌های تبلیغاتی هم باید در این زمینه ورود کنند و با تولید محتوا و برنامه‌های آموزشی مؤثر، باعث کاهش چنین تخلفاتی شوند.

پایگاه خبری اسب بخار به عنوان یک رسانه تا جایی که توانسته در پلتفرم‌های مختلف و به روش‌های گوناگون به این موضوع پرداخته است، اما به قول معروف یک دست صدا ندارد و همه ارگان‌ها باید برای ارتقای فرهنگ رانندگی در کشور قدم بردارند.

خط اضطراری خودرو مسیر ویژه خودروهای امدادی