حسین خزلی، در گفت‌وگو با «صدای بورس»، گفت:این که دولت از طریق انتشار اوراق تامین مالی و کسری بودجه را جبران کند، بهتر از این است که از بانک مرکزی استقراض انجام دهد.همه می دانیم که استقراض از بانک مرکزی یعنی برداشتن پولی که وجود ندارد و این بدان معناست که باید شاهد رشد نقدینگی ، پایه پولی و اثرات تورمی بود.

وی ادامه داد: باید به این نکته توجه داشت وقتی دولت در بازار اوراق میفروشد به نوعی نقدینگی را جمع می کند. یعنی یک ورق بدهی دست مردم می دهد و پول هارا از مردم جمع می کند. این می تواند هم تامین مالی برای دولت و هم کنترل نقدینگی باشد.

مدیرعامل کارگزاری بانک آینده افزود: اما آنچه که بر بازار سهام اثر می گذارد نرخ بازده اوراق است و نه خود اوراق،‌ بازار بدهی در تمام جهان بازاری به مراتب بزرگ تر و پیچیده تر از بازار سهام است. اما حجم انتشار و نرخ بازده این اوراق اثر مستقیم روی نرخ بازده بدون ریسک می گذارد و ممکن است قیمت سهام را پایین یا بالا ببرد. برای مثال فرض بر این است که اوراقی که دولت منتشر می کند نکول نمی شود، معمولا در دنیا اوراق دولتی، بانک مرکزی و خزانه داری بدون ریسک در نظر گرفته می شود.

خزلی در ادامه اظهارداشت: بنابراین وقتی دولت اوراقی منتشر می کند ۲۳ تا ۲۵ درصد بدون مالیات بازده می دهد طبیعی است که سرمایه گذاران توقع دارند که در سهام هم همین بازده را داشته باشند. بنابراین P/E مورد انتظار سرمایه گذاران تقریبا برابر ۴ یعنی ۲۵ درصد بازده در سال می شود. این موضوع فقط یک راه حل دارد و آن این است که از طریق شورا قرار است در نظام ما ثبات مالی برقرار شود. یعنی بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و سازمان برنامه باهم در کشف قیمت، انتشار اوراق و قیمت بازده اوراق باهم هماهنگ باشند تا کمترین ضربه را به بخش سهام بزند.

وی گفت: به هرحال بازار سرمایه مجموعه همه این ابزارها است و نمی شود یکی را فدای دیگری کرد و در بلند مدت به نفع اقتصاد ایران است که هرکسی که تامین مالی بزرگ، ‌پروژه ها، شرکت ها، شهرداری ها،‌ خزانه داری و دولت هرکسی که پول بزرگ میخواهد به جای اینکه از بانک مرکزی بگیرد و دست در جیب بانک ها کند از مردم بگیرد.